Czasami osoby, którym najbardziej ufamy, mogą nas zranić w niewyobrażalny sposób. To historia dwóch najlepszych przyjaciółek, których więź została złamana przez zdradę, prowadząc do życiowego złamania serca.
Pojawił się w moim życiu ponownie, gdy skończyłam 25 lat. Co teraz czuję? Złość i obrzydzenie! Mój ojciec nie miał żadnego udziału w moim życiu.
W wielu polskich rodzinach z wieloma dziećmi często pojawia się scenariusz, w którym jedno dziecko staje się ulubieńcem jednego lub obojga rodziców, podczas gdy drugie czuje się zaniedbane i nie wspierane. Tak było w naszej rodzinie. Wszyscy uwielbiali Janka, a ja byłam outsiderką. Moja mama kiedyś powiedziała
– Nie rozmawialiśmy z mamą od trzech miesięcy! – mówi trzydziestopięcioletnia Justyna. – Zablokowałam ją wszędzie, dodałam na czarną listę, a co najważniejsze, przestałam jej pomagać finansowo… Teraz płacę tylko za jej mieszkanie, a raz w miesiącu zamawiam dostawę cięższych produktów spożywczych: kasze, olej, cukier. I to wszystko. Za resztę musi płacić sama.
Czasami osoby najbliższe nas zaskakują w sposób, którego nigdy byśmy się nie spodziewali, i nie zawsze jest to na lepsze. Dlatego często znajdujemy pocieszenie w dzieleniu się swoimi sekretami z obcymi, na przykład podczas podróży pociągiem. Jutro możemy nawet nie pamiętać ich twarzy.
Starsza kobieta znalazła się na łasce swojej synowej w domu opieki. Zdradzona przez własną rodzinę, stanęła w obliczu samotnej i niepewnej przyszłości. Maria wychowywała swojego syna sama po nagłej śmierci męża, gdy chłopiec miał zaledwie 6 lat.
Dorastając, nasza matka bardziej interesowała się życiem obcych ludzi niż własnych dzieci. Moja siostra i ja musieliśmy uczyć się wszystkiego sami od najmłodszych lat.
Kilka miesięcy temu skończyłem dwadzieścia trzy lata. Zacząłem zarabiać pieniądze kilka lat temu i obecnie pracuję zdalnie. Odkąd zacząłem pracować, mój ojciec zaczął domagać się ode mnie pieniędzy. Niedawno powiedział mi, że powinienem go wspierać finansowo. Problem w tym, że mój ojciec i matka nie są biedni. Mają nawet dwa domy, z których jeden wynajmują. Nawet nie ruszyli swoich oszczędności emerytalnych.
Wiedziałam, że to będzie problem jeszcze zanim się pobraliśmy, i szczerze mówiąc, bardzo mnie to martwiło. Oczywiście, trzymałam swoje uczucia dla siebie—po co je ujawniać? Ale oceńcie sami. Oto, co się stało.
To nie tak, że zachowuje się irracjonalnie. Po prostu insynuuje, że zależy nam tylko na jej pieniądzach i na niczym innym. Dlatego Mama odmawia komunikacji z nami.
Wczoraj siedzieliśmy na werandzie z naszą sąsiadką, panią Kowalską, i płakała jak bóbr. Powiedziała, że czuje się bardzo smutna i chce dobrowolnie przenieść się do domu opieki. Wszystko przez słowa jej syna. Wychowywała go sama po tym, jak jej mąż zmarł wcześnie. Musiała radzić sobie ze wszystkim sama. Warto wspomnieć, że syn pani Kowalskiej wyrósł na rozpieszczonego i roszczeniowego młodzieńca. Od dzieciństwa
Moi trzej synowie dawno już dorośli i wyprowadzili się, aby założyć własne rodziny. Po rozwodzie jedyną pociechą stał się dla mnie mój ogród. Latem wkładam całe serce w robienie domowych dżemów, ale działania mojej synowej sprawiają, że czuję się niedoceniona.
