Minęło prawie pięć lat od momentu, gdy Dawid zakończył swoje małżeństwo z byłą żoną, Anną. Pomimo upływu czasu, jego matka, Maria, nie ustaje w wysiłkach, by ponownie połączyć Dawida z Anną, kierując się więzią, którą dzielą przez swoją córkę, Emilię. Maria jest przekonana, że decyzja Dawida o odejściu była poważnym błędem, ale nieprzewidziane okoliczności prowadzą do nierozwiązanego i gorzkiego zakończenia.
Siedząc w poczekalni, kobieta wpatrywała się bezmyślnie w podłogę, starając się zablokować rozmowy obcych ludzi. Czuła, jakby czas stanął w miejscu i nie miała pojęcia, jak długo tam będzie.
Pani Kowalska była niezwykłą kobietą. Była atrakcyjna, zadbana i zawsze miała stylową fryzurę. Jednak miała trudny charakter. Jej głos był głośny, nie była zbyt uprzejma i często plotkowała o ludziach wokół siebie. Nie przeszkadzało jej to robić nawet w ich obecności. Jak ludzie się czuli, nie obchodziło jej zbytnio. Często mówiła o swoich problemach z jej
Po raz pierwszy od czasu, gdy jej syn Marek zakochał się w samotnej przyjaciółce swojej żony i opuścił rodzinę, pani Kowalska musiała błagać swoją byłą synową, Emilię, aby pozwoliła jej zobaczyć wnuki. Może pani Kowalska znalazłaby sens życia w podróżach lub niespodziewanym związku, gdyby kochała swoje wnuki trochę mniej. Jednak tak się złożyło, że
Od tego dnia życie rodziny zmieniło się nie do poznania, nikt nie mógł przewidzieć tak znaczącego rozszerzenia ich kręgu. Rodzina żyła skromnie w małym miasteczku, walcząc o przetrwanie.
Mój mąż jest jedynakiem, wiedziałam o tym zanim się pobraliśmy. Szczerze mówiąc, bardzo mnie to martwiło, ale trzymałam to dla siebie. Pomyślcie tylko: mam dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa, a on ma córkę. Jakie są szanse, że jego matka mnie zaakceptuje? Myliłam się. Jak się okazało,
Telefon zadzwonił, a zaniepokojony, młody głos powiedział: „Kochamy się. Proszę, puść go!” – „Rzecz w tym, młoda damo, że nie przykułam mojego męża do kaloryfera ani nie zamknęłam go w piwnicy. Więc walcz o swoją miłość! Miłego dnia.” Anna odłożyła słuchawkę. „To pierwszy raz. Co za tupet tej dziewczyny. Cóż, niedługo wróci na obiad, a wtedy…”
„Nigdy nie dostałam jasnego wyjaśnienia,” mówi sfrustrowana Maria. „Tylko jakieś bzdury o przeczuciu i jak powinniśmy mu zaufać. Nigdy nie spodziewałam się, że sprawy potoczą się w ten sposób.”
Emilka zaczęła pierwszą klasę. Jej mama kupiła jej bukiet kwiatów i zaplotła warkocze. Wszystko wydawało się w porządku, ale Emilka zawsze czuła, że jej mama, Ania, często się złości i krzyczy na nią, bo jej nie kocha. Mała dziewczynka nie mogła zrozumieć, co robi źle: była posłuszna i zawsze pomagała mamie, a mimo to mama nigdy nie była zadowolona. Pewnego dnia Emilka
Emilia jeszcze spała w swój pierwszy dzień wolny, kiedy nagle zadzwonił jej telefon. Miała ustawiony tryb „Nie przeszkadzać”, więc jeśli ktoś się przebił, musiało to być ważne. To byli jej rodzice. – „Halo! Wszystko w porządku?” – „Jeszcze śpisz? O 10 rano?!” – „Mamo, to mój dzień wolny! Co się dzieje?” – „Twój ojciec i ja zdecydowaliśmy, że wygodniej będzie nam mieszkać w mieście. Świeże powietrze i…”
Na próżno… Nigdy nie była żoną Marka. Zaszła w ciążę przypadkiem, ale nigdy nie rozważała aborcji. Mieszkali osobno, chociaż Marek starał się być zaangażowany.
Mam syna, który ma 6 lat. Tomek nie ma szczególnych zdolności artystycznych, ale uwielbia rysować. W naszym domu mamy specjalne miejsce, gdzie przechowujemy wszystkie rysunki Tomka. Nawet jeśli nie są doskonałe, wkłada w nie dużo wysiłku. Wśród tych rysunków są portrety mnie i mojej mamy, ponieważ spędzamy razem dużo czasu.
