Przyjaźnię się z Anią od liceum. Teraz, jako świeżo upieczona mama karmiąca piersią swoje dziecko, nie mogę nawet wyjść na kawę. Bez kontaktów towarzyskich życie wydaje się izolujące, ale w mojej głowie wciąż brzmią słowa mojej matki.
Jej mąż, Marek, był w tym samym wieku co ona. Była już wcześniej zamężna i miała córkę, podczas gdy dla niego było to pierwsze małżeństwo. Kiedy zaczęli się spotykać, wszystko wydawało się idealne.
Nasz syn miał zaledwie cztery lata, gdy Ania powiedziała mi, że chce odejść. Coraz częściej się kłóciliśmy i walczyliśmy. – Dlaczego?
Niektórzy mogą powiedzieć: „To niemożliwe! Co mają do tego dzieci z pierwszego małżeństwa? Czy dorosły mężczyzna naprawdę posłucha swoich małych dzieci, kiedy wybrał kobietę, zakochał się i postanowił ją poślubić?” Wierzcie lub nie, takie rzeczy się zdarzają! To prawdziwa historia, która przydarzyła się mojej przyjaciółce, Justynie. Była prawie gotowa stanąć na ślubnym kobiercu, kiedy
Liczne programy telewizyjne opowiadają historie nieszczęśliwych dzieci, niechcianych przez swoich rodziców. To opowieści, które mało kogo pozostawiają obojętnym. Zawsze aktywnie uczestniczyłam w takich programach, kiedy tylko mogłam—dzwoniąc i przekazując pieniądze na wsparcie sierot i domów dziecka. W pracy, razem z kolegami, omawialiśmy te kwestie i regularnie odwiedzaliśmy domy dziecka, przynosząc prezenty dla dzieci. Razem z
Muszę albo mieszkać z rodzicami w tym samym domu, albo wydawać własne pieniądze na wynajem mieszkania od obcych ludzi. Moja mama, oczywiście, wspiera mojego brata i zabrania mi wprowadzać jakiekolwiek zmiany.
Spędziłam większość życia pracując za granicą. Zarabiałam przyzwoicie, choć bardzo tęskniłam za dziećmi i rodziną. Zawsze przypominałam sobie, że robię to wyłącznie dla nich, aby zapewnić im dobre życie. Nikt inny by się tym nie zajął, tylko ja. W ostatnich latach praca stawała się coraz trudniejsza – nie byłam już młoda, a praca była wyczerpująca.
– Za kilka dni nasz syn i jego rodzina prawdopodobnie zamieszkają z nami. Ma żonę i dwoje dzieci. Przeprowadzą się do naszego dwupokojowego domu, a ja czuję
„Od trzech lat mieszkamy pod jednym dachem z Panią Kowalską. Oprócz mojej teściowej, jest mój mąż, nasz trzyletni syn i ja. Nie stać nas na wyprowadzkę. Mąż nie zarabia wystarczająco, aby pokryć wszystkie nasze wydatki. Nawet gdybym znalazła pracę, moja pensja jako nauczycielki na pół etatu niewiele by zmieniła. Więc mieszkamy razem i staramy się z tym jakoś radzić…”
Moja młodsza siostra zawsze była trochę roztrzepana, więc nie byłam ani trochę zaskoczona, gdy zadzwoniła do mnie, mówiąc, że przeprowadza się na drugi koniec kraju.
Mój były mąż jest ode mnie starszy o pięć lat i mieszka w mieście. Kiedyś był przeciętnym pracownikiem, ale dla mnie był wszystkim.
Zawsze marzyłam o dużej rodzinie, ale zostałam obdarzona tylko jednym synem. Pracowałam jako nauczycielka przez 30 lat i nawet teraz moi uczniowie zajmują szczególne miejsce w moim sercu. Ale jeśli chodzi o mojego wnuka, jestem pozostawiona na uboczu.
