Całe życie poświęciłam wychowywaniu córki, a teraz pomagam przy wnuczce. Ale wydaje się, że zapomniały, że mogę mieć sprawy osobiste niezwiązane z nimi. Wyszłam za mąż w wieku 21 lat. Wojtek był cichym, pracowitym człowiekiem. Pewnego dnia zaproponowano mu szybką pracę – dwutygodniową trasę ciężarówką, aby dostarczyć towary. Do dziś nie wiem, co się stało.
Wychowywałam mojego syna sama, po tym jak jego ojciec nas opuścił, gdy był jeszcze niemowlęciem. Mieszkaliśmy razem w moim małym dwupokojowym mieszkaniu. Dylan nigdy niczego nie brakowało i zawsze mówił mi, że kiedy dorośnie, zrobi wszystko, aby ułatwić mi życie. Później dobrze się ożenił i pomagał mi finansowo, choć nigdy nie mówił o tym swojej żonie. Moje życie
„Nie rozmawialiśmy z mamą od trzech miesięcy,” mówi trzydziestopięcioletnia Karolina. „Zablokowałam ją wszędzie, dodałam na czarną listę, a co najważniejsze, przestałam jej pomagać finansowo… Teraz płacę tylko za jej mieszkanie i raz w miesiącu zamawiam dostawę ciężkich artykułów spożywczych: kasze, olej roślinny, cukier. I to wszystko. Resztę musi opłacać sama…”
Mam na imię Natalia i chcę podzielić się swoją historią. Jestem świeżo upieczoną emerytką, zaledwie sześć miesięcy w nowym rozdziale mojego życia. Mam dorosłe dzieci, męża i psa. Nie narzekam na życie; żyję skromnie, ale wygodnie. Lubię czytać, malować i oglądać klasyczne filmy. Mimo to, desperacko pragnę rozwodu. Urodziłam się i wychowałam w małym miasteczku, a wyszłam za mąż za swoją szkolną miłość.
Natalia jest podekscytowana rozpoczęciem nowego rozdziału ze swoim chłopakiem, Jankiem. Ale gdy osiedlają się w wspólnym mieszkaniu, odkrywa coś o nim, co sprawia, że zaczyna kwestionować wszystko.
Dom, który moi rodzice kupili dla nas, był katalizatorem naszego rozwodu. Nie chodziło tylko o dom, ale wszystko zaczęło się rozpadać z jego powodu. Szczerze mówiąc, dopiero zaczynam wychodzić z głębokiej depresji; sześć miesięcy temu byłam w bardzo ciemnym miejscu. Ale to nie znaczy, że wróciłam do bycia radosną i optymistyczną osobą, jaką byłam przed ślubem. Oto moja historia.
Spędziłam większość życia pracując za granicą. Zarabiałam przyzwoicie, choć bardzo tęskniłam za dziećmi i rodziną. Zawsze przypominałam sobie, że robię to wyłącznie dla nich, aby zapewnić im dobre życie, bo nikt inny by się tym nie zajął. W ostatnich latach coraz trudniej było mi pracować – nie byłam już młoda, a praca była wyczerpująca.
Mój biologiczny ojciec opuścił moją mamę, gdy byłam małą dziewczynką. Do dziesiątego roku życia nazywałam mojego ojczyma „tatą”, nie wiedząc, że nie jest moim prawdziwym ojcem. Kiedy poznałam prawdę, nie przeszkadzało mi to wcale. Nie byłam już małą dziewczynką, więc traktowałam ojczyma tak samo jak wcześniej. Ale wszystko zmieniło się, gdy moja młodsza siostra zaręczyła się.
Cześć wszystkim. Chcę podzielić się historią, która rozgrywa się w mojej rodzinie i trwa do dziś. Nie wiem, co robić; moje nerwy są napięte do granic możliwości. W nocy mogę tylko płakać w poduszkę przed zaśnięciem. Nikt mnie i tak nie słyszy. Ale najpierw najważniejsza część. Mój mąż i ja jesteśmy
Piotr i ja kupiliśmy nasz własny dom pięć lat temu. Wszystko szło dobrze, dopóki jego matka, Maria, nie pojawiła się pewnego dnia i oznajmiła, że od teraz będzie z nami mieszkać. Piotr przyjął tę wiadomość spokojnie, ale ja byłam daleka od zadowolenia. Dlaczego miałby się martwić? Dwie kobiety w domu, które zrobią wszystko za niego — co mogłoby pójść nie tak? Ale dla mnie
Moja teściowa zachowuje się jak rozpieszczone dziecko. Jest dorosłą osobą, ma prawie 58 lat, ale jej zachowanie jest bardzo niedojrzałe. Mój mąż jest jej jedynym synem. Wspiera ją we wszystkim i po prostu kocha swoją matkę. Uważam, że ona lubi to wykorzystywać. Sama jestem już matką dwójki dzieci. Planujemy trzecie dziecko. Zdaję sobie sprawę, że w domu,
Rozwiodłam się z mężem 10 lat temu po odkryciu jego romansu z dużo młodszą kobietą. Natychmiast wyrzuciłam Marka z domu. Na początku było ciężko, ale zrozumiałam, że to nie koniec. Zwłaszcza że wciąż miałam wiele zmartwień. Kilka lat po rozwodzie moja córka wyszła za mąż. Jej mąż wprowadził się do nas.
