Jakub namawiał swoją żonę, Emilię, aby rozważyła przeprowadzkę do Warszawy z powodu obiecującej oferty pracy. Wierzył, że pozostanie w ich skromnym miasteczku w Wielkopolsce ograniczy ich finansowy rozwój i możliwości dla ich syna, Noego. Gdy Noe zbliżał się do wieku szkolnego, para stawała przed rosnącymi wydatkami. Jakub nie wyobrażał sobie życia bez Emilii u boku, ale miał zmierzyć się z brutalną rzeczywistością.