Moja matka umierała, a jej ostatnie słowa stały się dla mnie ciężarem i sensem życia. Opieka nad chorą siostrą Zosią przewróciła mój świat do góry nogami, zmuszając mnie do walki z rodziną, systemem i własnymi marzeniami. Dziś zastanawiam się, czy można być jednocześnie bratem, opiekunem i człowiekiem, który nie zapomina o sobie.