Od pierwszej chwili, gdy weszłam do kuchni „Baru u Stacha”, czułam, że to nie będzie zwykły dzień. Zderzenie z pogardą, rodzinne tajemnice i walka o własną godność – to wszystko rozegrało się wśród zapachu smażonej cebuli i krzyków kucharzy. Dziś wiem, że czasem trzeba upaść bardzo nisko, by odnaleźć w sobie siłę do powstania.