Przez osiem lat starałam się budować dobre relacje z moją teściową. Odkąd przeprowadziliśmy się z małego miasteczka do miasta, zaczęła dzwonić do mojego męża Józefa i mnie, prosząc, abyśmy przyjeżdżali i pomagali jej co weekend. Trudno jest odmówić rodzinie, więc zawsze jechaliśmy, pomagając w sprzątaniu, gotowaniu, praniu i ogólnym utrzymaniu domu. Ale każdy ma swoje granice.
Małżeństwo od ponad dekady, Łukasz i Wiktoria zawsze mądrze zarządzali swoimi finansami, mimo że nie byli bogaci. Mając córkę do wykształcenia, ich oszczędności szybko maleją. Ostatnio matka Łukasza, Ariadna, znów zachorowała, i pomimo wcześniejszych różnic, para zmaga się teraz z rosnącymi rachunkami za jej leczenie.
Mój mąż, Jacek, i ja jesteśmy małżeństwem od czterech lat i mamy małego syna. Przez długi czas mieszkaliśmy z jego matką, Haliną. Ostatnio wyprowadziliśmy się, ponieważ wspólne mieszkanie stało się nie do zniesienia. Przez lata ciągle dochodziło do kłótni, głównie z powodu jego matki, która zdawała się znajdować powód do sprzeczki co miesiąc, na przykład nieoddawanie przedmiotów.
Mój brat Jakub jest ode mnie o pięć lat starszy. Mimo to trudno nazwać go bardziej dojrzałym czy niezależnym. Gdy ja od razu po szkole średniej poszedłem na studia, przeprowadziłem się do innego miasta i stałem się w pełni samodzielny, Jakub nadal żył na koszt naszych rodziców…” pisze Natalia. Nie tylko Jakub
Ostatnio owdowiała w wieku 55 lat, moja teściowa, Elżbieta, zaczęła przedstawiać się jako samotna, niekochana kobieta o pogarszającym się zdrowiu, zwłaszcza swojemu jedynemu synowi, Szymonowi, i jego żonie, Róży. Dlaczego? Moim zdaniem Elżbieta pragnie uwagi i opieki, a może po prostu się nudzi. Jednak Szymon się ze mną nie zgadza, i z tego powodu
Zawsze byłam oszczędna, nigdy nie wydawałam dużo na siebie. Pewnego razu Michał zapytał, czy chciałabym zostać gospodynią domową, co natychmiast odrzuciłam. Uważam, że lepiej jest pracować za skromną pensję niż polegać na kimś innym. Mój mąż ma takie samo zdanie. Czasami praca rzuca nam kłody pod nogi, więc zgadzam się na nadgodziny.
Pięć lat temu mój syn, Bartosz, zakończył swoje małżeństwo, zdradzając swoją pierwszą żonę, Natalię, gdy ich bliźniaki miały zaledwie kilka miesięcy. Podczas gdy Natalia poświęcała się opiece nad noworodkami, Bartosz potajemnie budował życie z kimś innym. Ostatecznie jego młoda kochanka, Alicja, postawiła ultimatum: rozwód albo strata jej. Bartosz wybrał Alicję, ale konsekwencje były ogromne, a ja, jako jego matka, wciąż borykam się z wyborami, które podjął.
Po raz pierwszy od kiedy jej syn, Mateusz, zakochał się w niezamężnej przyjaciółce swojej żony i opuścił rodzinę, pani Kowalska musiała błagać swoją byłą synową, Ewę, aby pozwoliła jej widywać się z wnukami. Pani Kowalska mogłaby znaleźć nowy cel w podróżach lub nieoczekiwanej relacji, gdyby nie jej głęboka miłość do wnuków. Jednak sprawy potoczyły się inaczej.
Powszechne stereotypy, że matka musi poświęcić całe swoje życie dzieciom, nie są powszechnie akceptowane. Wiktoria, matka dwóch dorosłych córek, Eliany i Novy, zawsze czuła się nieswojo z tym oczekiwaniem. Kiedy więc niespodziewanie otrzymała spadek po zmarłej siostrze, podjęła decyzję, która zszokowała jej rodzinę… Co się stało dalej? Wiktoria wyszła za mąż młodo i miała dwie piękne córki. Jej mąż, Bartosz, okazał się
Zawsze byłam dumna z tego, że nie chowam urazy, może poza moją teściową, Jadwigą. Jej zachowanie wobec mnie zawsze było okropne. Spotkałam w życiu wiele nieprzyjemnych osób, ale Jadwiga naprawdę się wyróżnia. Nawet teraz, myśląc o niej, robi mi się niedobrze, mimo że od dawna nie mieliśmy kontaktu. Oto historia.
Róża zawsze preferowała prosty styl życia, ale jej mąż, Wiktor, nalegał na wystawne wesele. Po trzech latach oszczędzania na ślub i dom, Róża, pracująca w skromnie płatnej pracy biurowej, i Wiktor, agent nieruchomości z niestabilnym dochodem, wzięli ślub. Jednak ich małżeńskie szczęście było krótkotrwałe, gdy Wiktor niespodziewanie odszedł, pozostawiając Różę przykutą do łóżka i w rozpaczy. Teściowa Róży, Nadzieja, postanowiła się nią zaopiekować, ale sytuacja zmieniła się, gdy wdzięczność Róży nie była taka, jakiej Nadzieja oczekiwała.
Nasza relacja z teściową, Wiktoria, zawsze była trochę napięta. Ogólnie rzecz biorąc, jest dobrą osobą – uczciwą, życzliwą i hojną, i myślę, że nawet mnie lubi. Jednak jest w jej osobowości coś problematycznego: długo pamięta urazy. Zrozumienie tego zajęło mi trochę czasu. Na początku naszego małżeństwa
