Tak oto moje życie zmieniło się diametralnie. Dorastałam w dużej rodzinie na polskiej wsi, gdzie ludzie często nazywali nas dysfunkcyjnymi. Było nas wiele rodzeństwa, każde z własnymi problemami.
„Mamo, już Cię nie kocham. Chcę mieszkać z tatą.” Te słowa wypowiedział mój sześcioletni syn, zakładając buty i mocno naciągając czapkę na uszy. Zebrał wszystkie swoje zabawki, książki i ubrania. Nawet pożegnał się z naszym psem, mówiąc mu, żeby był grzeczny i nie sprawiał kłopotów. Wtedy zrozumiałam, że mój syn nie żartuje. Rozwiodłam się z jego ojcem ponad trzy lata temu.
Wychowałam mojego syna i córkę sama, pracując niestrudzenie, aby związać koniec z końcem. Pomimo otrzymywania alimentów od mojego byłego męża, który jest porządnym człowiekiem, były chwile, kiedy tylko alimenty trzymały nas na powierzchni. Życie jest nieprzewidywalne i czasami trzeba podejmować trudne decyzje.
Szukam porady, jak poradzić sobie z nieobecnością mojej teściowej. Nie odwiedza swoich wnuków od ponad sześciu miesięcy, nie dzwoni ani nie pisze, mimo że mieszkamy w tym samym mieście. Nie potrzebuję jej obecności dla siebie, ale boli mnie, gdy widzę, jak moje dzieci są ignorowane. Dlaczego to robi? Jakby zostały wymazane z jej życia.
Kiedyś potrafili porozmawiać, pogodzić się, a potem znów się kłócić. Wtedy mama i tata nie zwracali na to większej uwagi. Ale teraz, gdy wszyscy są zaangażowani, sytuacja się zmieniła.
– Moje wypisanie ze szpitala było inne niż wszystkie. Mój mąż był zajęty pracą i odebrał mnie prosto z biura. Prosiłam go, żeby wziął wolne lub przynajmniej jeden dzień wolnego, ale jego szef na to nie pozwolił. Prosiłam go również, żeby przygotował wszystko na przyjście dziecka, a on zapewniał mnie, że damy radę ze wszystkim—praniem, zakupami, sprzątaniem.
– Pięć lat temu moi teściowie pożyczyli od nas dużą sumę pieniędzy – opowiada trzydziestodwuletnia Nora. – W tamtym czasie była to dla nas znacząca kwota. To były pieniądze z mojego zasiłku macierzyńskiego i naszych oszczędności. Pieniądze po prostu leżały. Moi teściowie pilnie potrzebowali naprawić coś w swoim domku letniskowym… Teściowa Nory, Walentyna, uwielbia swój domek letniskowy
Piotr i ja kupiliśmy nasz własny dom pięć lat temu. Wszystko szło dobrze, dopóki jego matka, Maria, nie pojawiła się pewnego dnia i oznajmiła, że od teraz będzie z nami mieszkać. Piotr przyjął tę wiadomość spokojnie, ale ja byłam daleka od zadowolenia. Dlaczego miałby się martwić? Dwie kobiety w domu, które zrobią wszystko za niego — co mogłoby pójść nie tak? Ale dla mnie
Klaudia, matka Zosi, zwierza się, że jest całkowicie wyczerpana: jej mąż Piotr nie pomaga w domu, nie robi zakupów. Lubi dobre jedzenie, ale nawet nie myje swoich naczyń. Klaudia kiedyś to ignorowała, bo nie pracowała i zajmowała się domem oraz dziećmi. Ale teraz, gdy się starzeje, chciałaby, żeby mąż ją wspierał. „Szczerze mówiąc…”
Życie potrafi zaskakiwać. To, co wczoraj wydawało się niemożliwe, nagle staje się rzeczywistością, zmuszając nas do stawienia czoła nowym wyzwaniom. Michał, mój jedyny syn, dla którego zrobiłabym wszystko, postawił mi ultimatum: „Biorę ślub, a ty, mamo, musisz to zaakceptować.” Fakt, że ta kobieta jest starsza o siedem lat i ma dwójkę dzieci
Po latach odkryłam prawdę o tym, dlaczego moja mama wybrała mojego ojczyma zamiast mnie. Okazało się, że mój ojczym po prostu nie chciał ze mną mieszkać. Szukam porady, jak poradzić sobie z tym odkryciem i iść naprzód.
Mieszkając samotnie na spokojnym przedmieściu, dzieci Penelopy dorosły i wyprowadziły się, aby założyć własne rodziny. Jako babcia, nigdy nie spodziewała się, że ponownie stanie przed wyzwaniami związanymi z ciążą, zwłaszcza po rozpadzie małżeństwa. Teraz znajduje się na rozdrożu, niepewna, co przyniesie przyszłość.
