Powszechny stereotyp, że matka musi poświęcić całe swoje życie dzieciom, nie wszystkim odpowiada. Linda, matka dwóch dorosłych córek, nigdy nie zgadzała się z tym poglądem. Dlatego podjęła nietypową decyzję, gdy odziedziczyła nieruchomość po swojej zmarłej siostrze… Co wydarzyło się potem? Linda wyszła za mąż młodo i miała dwie piękne córki. Jej mąż okazał się być
Nie był dobrze wychowanym, zdrowym mężczyzną; pracował jako kierowca dostawczy. Po pracy wracał do domu i zanurzał się w grach wideo. Linda próbowała przemówić do rozsądku swojej córce, ale
Moja ciocia Linda była w małżeństwie przez 25 lat. Wychowała dwoje wspaniałych dzieci, ale nigdy nie pozwoliła sobie na oddanie się pasjom, które kochała przed ślubem. To nie chodziło o pieniądze. Nie! Linda w młodości była zawsze w ruchu, podróżowała po świecie i wracała z niezliczonymi niezapomnianymi doświadczeniami, które z czasem zatarły się w mgliste wspomnienia.
Było jasne, że życie ją przyjęło, a ona przyjęła życie. Kobieta przeszła obok Jana w swoich stylowych szpilkach, nawet go nie zauważając. Poczuł ukłucie żalu.
Moja teściowa twierdzi, że odkąd Jakub ożenił się ze mną, stał się samolubny i niemiły. Ale stanowczo się z nią nie zgadzam.
Po latach spędzonych w ciasnym pokoju w akademiku, dwupokojowe mieszkanie w nowym pięciopiętrowym budynku wydawało się pałacem! Mieszkanie wciąż pachniało świeżą farbą, a wszystko lśniło czystością, ale dzieci z sąsiednich starych budynków
To nie chodzi o uderzenie pięścią w stół i powiedzenie: „Tak ma być.” Chodzi przede wszystkim o wzięcie odpowiedzialności w każdej sytuacji. Kiedy Janek zdecydował się na małżeństwo, wybrał cichą kobietę.
Jan siedział na ławce w parku, przegryzając czerstwego pączka. Musiał być z wczoraj, bo brzegi były prawie twarde jak skała. Wszyscy wiedzą, jak to jest; sklepy zawsze próbują pozbyć się starego towaru. Ale głodny człowiek nie narzeka. Po prostu delektował się smakiem cukrowej polewy i rozmyślał o życiu. Lokalnie gołębie obserwowały każdy jego ruch bez mrugnięcia okiem, na wszelki wypadek.
Sara dojeżdżała do pracy, więc mieszkała w akademiku, podczas gdy Jan mieszkał z rodzicami. Sara była wycofana i małomówna, a Jan był zabawny i lubiany przez wszystkich.
Po dziesięciu latach małżeństwa w końcu uwolniłam się od tradycyjnych oczekiwań wpajanych mi przez matkę, babcię i teściową. Obraz idealnej żony, która pracuje, opiekuje się dziećmi, utrzymuje dom w czystości, gotuje pyszne posiłki i dba o to, by mąż zawsze był zadowolony i dobrze ubrany. Mój mąż nigdy tego nie doceniał; brał wszystko za pewnik.
Myślałam, że po raz pierwszy w życiu znalazłam prawdziwą miłość. Co dziwne, te przyjemne emocje nie odciągały mnie od nauki; wręcz przeciwnie, pomagały mi się jeszcze bardziej skupić.
Każdy ma swoje wyobrażenie o tym, co to znaczy troszczyć się o kogoś. Ale dla mojej mamy troska oznacza robienie wszystkiego za mnie. Od najmłodszych lat byłem tym zmęczony. Próbowała wybierać dla mnie najlepsze zabawki, najciekawsze kreskówki i najlepsze zajęcia pozalekcyjne. Nawet próbowała wybierać mi przyjaciół. Wciąż pamiętam, jak zawstydzony się czułem, gdy pojawiała się na moich zajęciach.
