W ciągu ostatnich kilku lat nasze wysiłki przynosiły różne rezultaty. Na szczęście moi rodzice podarowali mi i mojemu mężowi dwupokojowe mieszkanie. Musiałam stopniowo przywracać w nim porządek i komfort, pokój po pokoju.
Kiedy wyprowadzała się, spakowała nie tylko swoje rzeczy, ale także zabrała kilka naszych sprzętów domowych. Ania była radosna i podekscytowana. „Mamo, poradzę sobie,” zapewniała mnie. Ale sprawy nie potoczyły się tak, jak się spodziewała.
Wychowywałam syna sama po tym, jak jego ojciec nas opuścił, gdy był jeszcze niemowlęciem. Mieszkaliśmy razem w moim małym dwupokojowym mieszkaniu. Jacek nigdy niczego nie brakowało i zawsze obiecywał mi, że kiedy dorośnie, ułatwi mi życie. W końcu się ożenił i pomagał mi finansowo, choć nigdy nie powiedział o tym swojej żonie. Ale teraz moje życie zmieniło się na gorsze.
Minęły dwa lata, odkąd moja córka wróciła do domu z nowym mężem i jego dwójką dzieci. Początkowo mówiła, że to tymczasowe rozwiązanie, ale teraz wydaje się, że jest to na stałe. Twierdzi, że dom częściowo należy do niej, więc nie mają zamiaru się wyprowadzać. Ta sytuacja wywróciła moje życie do góry nogami i nigdy nie wyobrażałam sobie, że będę żyć w takim chaosie.
Nikt mnie nie rozumie. Niedawno wyrzuciłam syna z domu i zamieszkałam z jego żoną. Moja rodzina myśli, że oszalałam. Nie żałuję swojej decyzji. Jedyną gorzką częścią jest uświadomienie sobie, że nie mogłam mu się postawić wcześniej. Mój zmarły mąż był przystojnym mężczyzną: wysoki, ciemnowłosy, z szerokimi ramionami, brązowymi oczami i ciepłą karnacją. Jego głos był głęboki i aksamitny.
Byliśmy małżeństwem przez siedem lat. Pierwsze trzy lata były pełne szczęścia, ale potem wszystko zaczęło się rozpadać. Nigdy nie wyobrażałam sobie, że mój mąż okaże się tak bezduszny i samolubny. Mieliśmy dwie córki, Emilkę i Zosię. Ale mój mąż nigdy nie pomagał mi w ich wychowaniu. Ciągle się kłóciliśmy. Wszystko zmieniło się w dniu, kiedy postanowiłam odejść.
Oceń sam: są bardzo zamożni, żyją w luksusie, ale odmawiają pomocy swojej jedynej córce. Jednogłośnie twierdzą, że musi wszystko osiągnąć sama… I wszystko byłoby w porządku, gdyby
Kiedy obie skończyłyśmy 18 lat i wyprowadziłyśmy się, postanowiłyśmy sprzedać nasz dom rodzinny i kupić dwa oddzielne mieszkania. Było jasne, że nie chcemy mieszkać razem. Szybko znalazłyśmy kupca, ale sprawy przybrały nieoczekiwany obrót.
Jak mógł posunąć się tak daleko, by potajemnie sprzedać swój dom i stanąć na naszym progu? Nie mogliśmy nawet porozumieć się właściwie, zanim to się stało.
– Jedyne, co mi mówi, to żeby nie wtrącać się w jej sprawy rodzinne. Powinnam była jej dawno temu powiedzieć, żeby uciekała od kogoś takiego jak on.
Chciała podarować córce idealny prezent ślubny, ale okoliczności sprawiły, że wydała pieniądze na coś innego. Teraz ciepła relacja między matką a córką stała się chłodna.
Przez dziesięć lat moja teściowa musiała mieszkać z córką, zięciem i wnukami. Potem, Kasia, jej córka, która była kiedyś rozsądną i odpowiedzialną kobietą, opuściła rodzinę i przeprowadziła się do Warszawy. Janek kontynuował życie z teściową, ale później zdecydował, że nadszedł czas, aby uporządkować swoje życie osobiste. Szybko znalazł nową partnerkę, ale ona postawiła mu ultimatum
