Moje życie wywróciło się do góry nogami, gdy musiałam opuścić rodzinny dom i zamieszkać w bloku w Warszawie. Konflikty z córką, obojętność wnuków i wojna z sąsiadką sprawiły, że poczułam się jak intruz we własnym życiu. Dziś pytam: czy naprawdę można być szczęśliwym, jeśli nikt nie widzi twoich łez?