Planował specjalny wieczór z żoną, chcąc spędzić trochę czasu we dwoje, i poprosił mnie o opiekę nad ich synem. Uwielbiam małego Piotrusia, mojego jedynego wnuka, więc dlaczego wszystko poszło tak źle?
Mam na imię Natalia i mam 35 lat. Od trzech lat jestem żoną Ryszarda. Jest moim drugim mężem. Mój pierwszy mąż był moją miłością z czasów studiów: piękna historia, która zakończyła się zdradą i nieporozumieniem. Z tego małżeństwa mam córkę, Izabelę, która urodziła się w 2014 roku. W tym samym roku się rozstaliśmy.
Planował wyjątkowy wieczór z żoną, chcąc spędzić trochę czasu tylko we dwoje, i poprosił mnie o opiekę nad ich synem. Uwielbiam małego Piotrusia, mojego jedynego wnuka, więc dlaczego wszystko poszło tak źle?
„Żyliśmy skromnie. Tak się złożyło, że nie skończyłem studiów i zawsze pracowałem albo na budowie, albo w fabryce, czasem wykonując drobne prace. Moja żona Natalia, choć ukończyła studia, nie pracowała w swoim zawodzie. Od wielu lat jest doradcą sprzedaży w sklepie kosmetycznym,” wspomina Gerard. Ceny rosną, a my potrzebujemy coraz więcej pieniędzy. Nasza córka dorasta i wkrótce pójdzie do
Moja mama teraz przynosi prezenty i smakołyki tylko dla mojego syna z poprzedniego związku, zachęcając go, aby nie dzielił się z młodszym bratem. To faworyzowanie powoduje ciągłe kłótnie między chłopcami.
Mój syn ożenił się z przebiegłą kobietą, która ma go owiniętego wokół palca. Teraz odwraca go przeciwko mnie, twierdząc, że nie chcę jego szczęścia i myślę tylko o sobie. Problem polega na tym, że odmawiam zamiany domów z nimi. Mam tylko jedno dziecko, a mój mąż zmarł kilka lat temu. Wychowaliśmy go w kochającym domu i zapewniliśmy mu wszystko.
Do trzeciego roku życia wierzyłam, że nazywam się „Dynia.” Dlaczego? Bo tak nazywał mnie mój tata. Kiedy dorosłam i stałam się nastolatką, to czułe przezwisko nabrało innego znaczenia.
Nora ma 27 lat. Jacek ma 31 lat. Kocham moje dzieci ponad wszystko na świecie i zawsze starałam się zapewnić im jedzenie, ubrania i wszystko, czego potrzebowali. Razem z mężem zapewniliśmy im dobrą edukację i staraliśmy się wychować ich na uczciwych ludzi. Nigdy nie krzyczeliśmy, nie zmuszaliśmy ich do nauki ani nie karaliśmy. Myślę, że
Kiedyś potrafili rozmawiać, godzić się, a potem znowu kłócić. Wtedy mama i tata nie zwracali na to większej uwagi. Ale teraz, gdy wszyscy są zaangażowani, sytuacja zmieniła się dramatycznie.
Trudna sytuacja się rozwinęła. Kamila robiła wszystko, co w jej mocy, aby przetrwać najcięższe chwile. Gdy sytuacja zaczęła się stabilizować, próbowała skupić się na swoim życiu osobistym.
Niedawno powiedziałam mojej synowej, Weronice, że doceniłabym proste dziękuję za pomoc w opiece nad dziećmi. Była zaskoczona i odpowiedziała: „Dlaczego miałabym ci dziękować? Przecież tylko opiekujesz się wnukami. Musisz to robić.”
Mieszkamy w trzypokojowym mieszkaniu, z dwoma oddzielnymi sypialniami i jednym pokojem przechodnim. Mamy małą kuchnię i wspólną łazienkę. Mieszka nas tu pięcioro: ja, mój mąż, nasze dwie córki i moja teściowa. Mieszkanie należy do mojego męża i jego matki. Pochodzę z innego miasta. Mieszkamy z teściową od prawie 10 lat i jakoś udaje nam się dogadywać, mniej więcej. Ja,
