Kupiliśmy nasz własny dom pięć lat temu i wszystko szło dobrze, dopóki moja teściowa nie postanowiła zamieszkać z nami. Mój mąż wydawał się niewzruszony tą wiadomością, ale ja wiedziałam, że to zmieni wszystko. Dwie kobiety pod jednym dachem, obie próbujące zarządzać domem, to przepis na katastrofę. Oto jak to się wszystko rozwinęło.
Mój mąż ma ciemne włosy i niebieskie oczy. Ja jestem rudowłosą z zielonymi oczami. Nasz syn urodził się z rudymi włosami jak moje, ale z niebieskimi oczami jak jego ojciec. Kiedy moja teściowa zobaczyła go po raz pierwszy, jej reakcja była niespodziewana i bolesna.
Mój mąż i ja przeprowadziliśmy się daleko od naszych rodzin. Przyjechaliśmy do tego samego miasta na studia z różnych części kraju. Zostaliśmy tam. I z powodu jednego incydentu w końcu zrozumiałam, dlaczego ludzie mówili, że odległość jest lepsza.
Mój mąż jest jedynakiem, wiedziałam o tym zanim się pobraliśmy. Szczerze mówiąc, bardzo mnie to martwiło, ale trzymałam to dla siebie. Pomyślcie tylko: mam dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa, a on ma córkę. Jakie są szanse, że jego matka mnie zaakceptuje? Myliłam się. Jak się okazało,
Sytuacja wygląda następująco. Kiedy moja córka urodziła, starałam się jej pomóc: zostawałam z wnuczką, zabierałam ją na spacery, karmiłam ją i robiłam pranie. Starałam się robić wszystko, aby moja córka mogła odpocząć, bo wiem, jak trudno jest opiekować się małym dzieckiem. Ale potem moja pomoc zaczęła być brana za pewnik. Moja córka i jej mąż zaczęli częściej wychodzić, zakładając, że zawsze będę tam, aby zająć się ich dzieckiem.
Mam troje dzieci. Niestety, mój mąż zmarł, gdy nasze najmłodsze dziecko miało zaledwie sześć miesięcy. Chociaż mamy własny dom, życie z zasiłków jest niemożliwe, a czynsz trzeba płacić. Mój brat wspierał nas przez pierwsze sześć miesięcy, ale ma swoją rodzinę, o którą musi dbać. Musiałam znaleźć pracę. Nie zarabiam dużo i muszę pracować długie godziny.
Bez względu na to, jak bardzo się staram, nigdy nie jest zadowolona. Odkąd moja mama przeszła na emeryturę, czuje się samotna. Teraz jest jak dziecko.
W dzisiejszej historii niespełnione marzenia i oczekiwania zatruwają życie całej rodziny. Absurdalna sytuacja, ale takie rzeczy się zdarzają. To opowieść o babci i jej wnuku w Polsce.
Mój mąż opowiada swojej matce wszystko o naszym życiu osobistym. W rezultacie moja teściowa nieustannie ingeruje w nasze sprawy rodzinne, co sprawia, że nasze życie staje się coraz trudniejsze.
Moja pięćdziesięciopięcioletnia teściowa niedawno zaczęła zachowywać się jak samotna, nieszczęśliwa kobieta o złym zdrowiu, twierdząc, że nikt jej nie kocha, zwłaszcza jej jedyny syn i jego żona. To ja i mój mąż. Dlaczego? Moim zdaniem, pragnie uwagi, opieki i po prostu się nudzi. Ale mój mąż się ze mną nie zgadza, i z tego powodu
Wyobraź sobie to: moja synowa nawet nie próbuje ukryć, że mnie nie lubi! Mówi mi to prosto w twarz przy każdej okazji. A mój syn o tym wie! Mam sześćdziesiąt lat i czuję się jak najmniej ulubiona matka i teściowa. Zawsze wiedziałam, że posiadanie jedynego dziecka to zły pomysł. Nie można trzymać ich przy sobie na zawsze
Moja córka znowu ma trudności i zapytała, czy ona i jej rodzina mogą zamieszkać ze mną. Przyjmę ją i moją wnuczkę; nie zostawię ich bez dachu nad głową. Jednak nie chcę widzieć jej męża w moim domu. Mam już dość; raz już razem mieszkaliśmy. On nie potrafi się zachować i ledwo zarabia na życie. Może znaleźć sobie inne miejsce.
