Powszechny stereotyp, że matka musi poświęcić całe swoje życie dzieciom, nie wszystkim odpowiada. Linda, matka dwóch dorosłych córek, nigdy nie zgadzała się z tym poglądem. Dlatego podjęła nietypową decyzję, gdy odziedziczyła nieruchomość po swojej zmarłej siostrze… Co wydarzyło się potem? Linda wyszła za mąż młodo i miała dwie urocze córki. Jej mąż okazał się być
Starała się zachować dobrą minę i ogólnie przedstawiać wszystko w lepszym świetle, ale robiła to raczej kiepsko. Z jej prób „zachowania twarzy” mogliśmy wywnioskować, że sytuacja była daleka od idealnej.
Mam dwoje dzieci, syna i córkę, oboje są już dorosłymi osobami z własnymi rodzinami. Rzadko się widujemy, tylko podczas świąt. Niedawno podjęłam decyzję, że
Rozwiodła się z mężem, gdy jej syn miał zaledwie 12 lat. Teraz jest dorosłym mężczyzną z własnym życiem. Ta kobieta była samotna przez długi czas i próbowała nawiązać nowy związek, ale sprawy przybrały nieoczekiwany obrót.
Każdy ma swoje wyobrażenie o tym, co to znaczy troszczyć się o kogoś. Ale dla mojej mamy troska oznacza robienie wszystkiego za mnie. Od najmłodszych lat byłem tym zmęczony. Próbowała wybierać dla mnie najlepsze zabawki, najciekawsze kreskówki i najlepsze zajęcia pozalekcyjne. Nawet próbowała wybierać mi przyjaciół. Wciąż pamiętam, jak zawstydzony się czułem, gdy pojawiała się na moich zajęciach.
Kiedy wyprowadzała się, spakowała nie tylko swoje rzeczy, ale także zabrała kilka naszych sprzętów domowych. Ania była radosna i podekscytowana. „Mamo, poradzę sobie,” zapewniała mnie. Ale sprawy nie potoczyły się tak, jak się spodziewała.
Rozwiodłam się z mężem 10 lat temu po odkryciu jego romansu z dużo młodszą kobietą. Natychmiast wyrzuciłam Marka z domu. Na początku było ciężko, ale zrozumiałam, że to nie koniec. Zwłaszcza że wciąż miałam wiele zmartwień. Kilka lat po rozwodzie moja córka wyszła za mąż. Jej mąż wprowadził się do nas.
W wieku 72 lat Penelopa zaczęła myśleć o swojej starości i zdecydowała się poszukać domu opieki. „Widziałam w telewizji, jak wspaniałe mogą być te miejsca,” mówi swoim przyjaciółkom. „Zapewniają dobre jedzenie, opiekę 24/7, zabierają na spacery, a warunki są po prostu cudowne. Postaram się zorganizować dla siebie…”
Klaudia, matka Zosi, zwierza się, że jest całkowicie wyczerpana: jej mąż Piotr nie pomaga w domu, nie robi zakupów. Lubi dobre jedzenie, ale nawet nie myje swoich naczyń. Klaudia kiedyś to ignorowała, bo nie pracowała i zajmowała się domem oraz dziećmi. Ale teraz, gdy się starzeje, chciałaby, żeby mąż ją wspierał. „Szczerze mówiąc…”
Bez fałszywej skromności mogę powiedzieć, że oprócz wyglądu, byłam panną młodą, której można było zazdrościć, posiadając dwupokojowe mieszkanie w centrum miasta. Tak, byliśmy zakochani, ale
Nigdy nie było mowy o matczynej czułości czy odpowiedzialności. Wychowywana najpierw przez dziadków, a potem przez nianię, nawet przedszkole mnie nie ominęło. To opowieść o odległych więzach rodzinnych i niespełnionych potrzebach emocjonalnych.
Od siedemnastego roku życia pracowałam i rozwiązywałam wszystkie swoje problemy sama. Całe życie polegałam tylko na sobie i swoich siłach. Ale teraz mój mąż kontroluje wszystko, a ja czuję się uwięziona.
