Po śmierci ukochanego męża, 60-letnia Małgorzata czuła się zagubiona w echa swojego niegdyś tętniącego życiem domu. Jej córka, Emilia, i zięć, Dawid, zaprosili ją do wspólnego zamieszkania. Ta opowieść zgłębia złożoność i nieprzewidziane wyzwania związane z współzamieszkiwaniem trzech pokoleń, ukazując napięcia w relacjach rodzinnych i słodko-gorzką naturę nowych początków.
Jej mąż, Marek, był w tym samym wieku co ona. Była już wcześniej zamężna i miała córkę, podczas gdy dla niego było to pierwsze małżeństwo. Kiedy zaczęli się spotykać, wszystko wydawało się idealne.
„Czego ode mnie chcesz? Czy kiedykolwiek obiecałem Ci ślub? Nie potrzebuję Ciebie ani tego dziecka! Nawet nie wiem, czy to moje; pewnie mnie zdradziłaś,” powiedział Jakub do Ewy. Nie mogła uwierzyć własnym uszom. Jak mężczyzna, którego kochała, mógł stać się takim potworem? Kiedy to się stało? Przecież wyznawał jej miłość.
O ile pamiętam, rzuciła tę pracę, prawda? Tak, i znowu to była wina jej męża. Zmusił ją do odejścia i kazał szukać nowej pracy. Ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem.
Po śmierci mojej matki, mój ojciec, Paweł, ożenił się ponownie. Od tego czasu, ja, Hania, zauważyłam rosnącą odległość między nami. Początkowo myślałam, że to tylko moja wyobraźnia, ale stało się jasne, że Paweł poświęcał cały swój wolny czas swojej nowej żonie, Michalinie, i jej rodzinie, zaniedbując mnie i swoją wnuczkę, Różę. Pomimo naszych prób utrzymania relacji, wydaje się, że tracimy go na rzecz jego nowego życia, zostawiając nas z bólem porzucenia przez rodzinę.
Po prawie dekadzie małżeństwa z Józefem, nasz świat wywrócił się do góry nogami, gdy wyznał, że miał romans z koleżanką z pracy. Z 4-letnim synem, który znalazł się w samym środku tego konfliktu, podjęłam druzgocącą decyzję o pozostawieniu mojego dziecka z jego ojcem, wybór, który spotkał się z krytyką ze wszystkich stron. To moja historia o miłości, zdradzie i trudnej drodze do puszczenia.
Justyna urodziła Arona w Sylwestra. Spoglądała przez okno, mając nadzieję, że ojciec jej dziecka w końcu się pojawi.
Kiedy zamężna kobieta, niezależnie od wieku, utrzymuje nienaganny wygląd, często błędnie przypisuje się to staraniom jej męża. Ta historia zagłębia się w rzeczywistość Lindy, której zewnętrzna perfekcja maskuje jej osobiste zmagania i brak prawdziwego wsparcia ze strony męża, Krzysztofa. To opowieść, która kwestionuje społeczne postrzeganie i podkreśla znaczenie doceniania indywidualnych starań.
