Moja sąsiadka, Hanna, pracuje w Kanadzie. Kiedy nasze dzieci wzięły ślub, nie mogła przyjechać, ale wysłała hojny prezent pieniężny. Młoda para rozpoczęła wspólne życie w wynajmowanym mieszkaniu. Po przejściu na emeryturę miałam mnóstwo wolnego czasu. Rok po ślubie zaczęłam opiekować się moim wnukiem – opowiada pani Elżbieta. Jednak radość Elżbiety nie trwała długo.
Małżeństwo od ponad dekady, Łukasz i Wiktoria zawsze mądrze zarządzali swoimi finansami, mimo że nie byli bogaci. Mając córkę do wykształcenia, ich oszczędności szybko maleją. Ostatnio matka Łukasza, Ariadna, znów zachorowała, i pomimo wcześniejszych różnic, para zmaga się teraz z rosnącymi rachunkami za jej leczenie.
Mój brat Jakub jest ode mnie o pięć lat starszy. Mimo to trudno nazwać go bardziej dojrzałym czy niezależnym. Gdy ja od razu po szkole średniej poszedłem na studia, przeprowadziłem się do innego miasta i stałem się w pełni samodzielny, Jakub nadal żył na koszt naszych rodziców…” pisze Natalia. Nie tylko Jakub
Ostatnio owdowiała w wieku 55 lat, moja teściowa, Elżbieta, zaczęła przedstawiać się jako samotna, niekochana kobieta o pogarszającym się zdrowiu, zwłaszcza swojemu jedynemu synowi, Szymonowi, i jego żonie, Róży. Dlaczego? Moim zdaniem Elżbieta pragnie uwagi i opieki, a może po prostu się nudzi. Jednak Szymon się ze mną nie zgadza, i z tego powodu
Urodzona rodzicom, którzy mieli już 40 lat, Milena jest jedynaczką bez rodzeństwa, które mogłoby podzielić się z nią obowiązkiem opieki nad starzejącymi się rodzicami. Teraz, gdy jej rodzice starzeją się, Milena zmaga się z odpowiedzialnością i własną niechęcią do wcielenia się w rolę opiekuna.
Często jest to przejmująca zmiana dla osób starszych. Są zostawiani przez tych, których kochali przez lata i na których polegali. Wielu starszych ludzi zmaga się z poważnymi chorobami i cierpi w samotności. Ta historia bada emocjonalne zamieszanie Layli, która błędnie wierzy, że jej synowa, Jenica, przenosi ją do domu opieki.
W miarę starzenia się naszych rodziców, role często się odwracają, a dorośli dzieci znajdują się w roli opiekunów. Ta historia bada emocjonalną podróż syna, który stoi przed trudną decyzją przeniesienia swojej starszej matki do domu opieki. To, co odkrywa wśród jej rzeczy, zmusza go do konfrontacji z ich wspólną przeszłością i przyszłością, którą sobie wyobrażał dla nich obojga.
Mając prawie 80 lat, Babcia wciąż jest na nogach i aktywna, ale jej pamięć słabnie. Kiedy zostawia swoje mieszkanie Łukaszowi, odpowiedzialność za jej opiekę spada na jego barki.
Jako starsza kobieta, czerpię radość z roli babci dla Hani i Kacpra, moich energicznych 2-letnich wnucząt bliźniaków. Ich nieograniczona energia i ciekawość są dla mnie przyjemnością, jednak opieka nad nimi wymaga ode mnie więcej, niż jestem w stanie dać. Pomimo mojej miłości do nich, musiałam odrzucić częste prośby mojej córki, Sary, o opiekę nad dziećmi. Ta decyzja doprowadziła do niewypowiedzianego napięcia między nami, przy czym Sara daje mi do zrozumienia, że moja decyzja teraz może wpłynąć na jej chęć opieki nade mną w moich późniejszych latach.
