Moja sąsiadka, Hanna, pracuje w Kanadzie. Kiedy nasze dzieci wzięły ślub, nie mogła przyjechać, ale wysłała hojny prezent pieniężny. Młoda para rozpoczęła wspólne życie w wynajmowanym mieszkaniu. Po przejściu na emeryturę miałam mnóstwo wolnego czasu. Rok po ślubie zaczęłam opiekować się moim wnukiem – opowiada pani Elżbieta. Jednak radość Elżbiety nie trwała długo.
Róża zawsze preferowała prosty styl życia, ale jej mąż, Wiktor, nalegał na wystawne wesele. Po trzech latach oszczędzania na ślub i dom, Róża, pracująca w skromnie płatnej pracy biurowej, i Wiktor, agent nieruchomości z niestabilnym dochodem, wzięli ślub. Jednak ich małżeńskie szczęście było krótkotrwałe, gdy Wiktor niespodziewanie odszedł, pozostawiając Różę przykutą do łóżka i w rozpaczy. Teściowa Róży, Nadzieja, postanowiła się nią zaopiekować, ale sytuacja zmieniła się, gdy wdzięczność Róży nie była taka, jakiej Nadzieja oczekiwała.
Moja teściowa, niegdyś pełna życia i niezależna kobieta, stała się kruchą postacią, walczącą ze swoim zdrowiem i mobilnością. Pomimo jej stanu, jej pogarda wobec mnie nigdy nie zmalała. W miarę pogarszania się jej zdrowia, znalazła się w desperackiej potrzebie opieki, silnie polegając na swoim synu, Andrzejowi, i okazjonalnie na swojej córce, Wiktoria. Od początku jasno dała mi do zrozumienia, że mnie nie akceptuje, a nasza relacja tylko się pogorszyła po ślubie z Andrzejem. Ta historia bada złożoną dynamikę relacji rodzinnych i trudne realia, które czasami następują.
Po prawie dekadzie małżeństwa z Józefem, nasz świat wywrócił się do góry nogami, gdy wyznał, że miał romans z koleżanką z pracy. Z 4-letnim synem, który znalazł się w samym środku tego konfliktu, podjęłam druzgocącą decyzję o pozostawieniu mojego dziecka z jego ojcem, wybór, który spotkał się z krytyką ze wszystkich stron. To moja historia o miłości, zdradzie i trudnej drodze do puszczenia.
