Mam na imię Zuzanna i przez lata pozwalałam rodzinie przekraczać moje granice. Opowiadam o tym, jak walczyłam o własny spokój, kiedy pasierbica z dziećmi co weekend zamieniała mój dom w pole bitwy. To opowieść o miłości, wyczerpaniu i odwadze, by powiedzieć „dość”.
Opowiadam o swoim życiu jako macocha, o trudnych relacjach z pasierbicą i o tym, jak samotność i niezrozumienie potrafią zniszczyć nawet najlepsze intencje. Zmagam się z poczuciem bezsilności, brakiem wdzięczności i pytaniem, czy warto poświęcać się dla kogoś, kto nie chce przyjąć pomocy. Moja historia to dramat rodzinny, w którym miłość i obowiązek często stoją ze sobą w sprzeczności.
Ta historia przydarzyła się moim znajomym na przedmieściach Warszawy. Zgodzili się podzielić swoim doświadczeniem. Mieszkali razem od około sześciu lat. Pewnego lata postanowili przenieść się do swojego domu nad jeziorem, aby go wyremontować i uczynić bardziej komfortowym. Mieli wiele planów, ale wszystko przybrało nieoczekiwany obrót, gdy jego córka z poprzedniego małżeństwa pojawiła się bez zapowiedzi.
Ania, młoda kobieta z Warszawy, podzieliła się poruszającym listem do swojego ojczyma, Marka, który zastąpił jej biologicznego ojca. Jej szczere słowa i specjalna niespodzianka wzruszyły Marka i tysiące innych osób.
Żyję w strachu przed utratą miłości z powodu złej i zazdrosnej pasierbicy, stoję na rozdrożu. Ania, moja pasierbica, staje się coraz bardziej wroga wobec mnie. Po życiu pełnym rozczarowań miłosnych wydawało się, że mój ukochany mąż Aleksander jest latarnią nadziei. Ale odkrycie zdrady złamało mi serce i zmusiło mnie do rozważenia rozwodu jako jedynego wyjścia z tego chaosu.
