Mam na imię Zosia i przez lata próbowałam być idealna dla wszystkich: w pracy, w domu, w oczach męża i rodziców. Pewnego dnia, w tłumie Warszawy, poczułam, że już nie mogę oddychać pod ciężarem oczekiwań. Ta historia to mój krzyk o wolność, o prawo do bycia sobą, nawet jeśli oznacza to rozczarowanie innych.