Nazywam się Anna i przez lata dźwigałam ciężar rodziny, podczas gdy mój mąż Piotr uważał, że wystarczy po prostu być. Pewnego dnia na Placu Zamkowym uliczny muzyk publicznie zwrócił uwagę na moją niewidzialność, zmuszając Piotra do refleksji i działania. Ten moment wywołał lawinę zmian w naszym domu i we mnie samej.