Jestem Zuzanna i po maturze uciekłam z domu, bo nie mogłam już dłużej znosić presji i wyzwisk ze strony mojej matki. Ona obwinia mnie o wszystko, co złe, zwłaszcza o to, że nie pomagam jej w opiece nad chorym bratem. Teraz codziennie dostaję od niej pełne nienawiści wiadomości, a ja wciąż pytam siebie: czy naprawdę jestem taka zła, jak ona mówi?
Spędziłam tydzień w mieszkaniu mojej córki i szybko zdałam sobie sprawę z głębokości jej małżeńskich problemów. Za jej radosną fasadą kryło się trudne małżeństwo. Moje własne małżeństwo miało swoje wzloty i upadki, ale zawsze traktowaliśmy się z szacunkiem. Ta historia opowiada o bolesnej rzeczywistości odkrycia cierpienia mojej córki i trudnych decyzjach, które musiały zostać podjęte.
Starała się zachować dobrą minę i ogólnie przedstawiać wszystko w lepszym świetle, ale robiła to raczej kiepsko. Z jej prób „zachowania twarzy” mogliśmy wywnioskować, że sytuacja była daleka od idealnej.
Emilka zaczęła pierwszą klasę. Jej mama kupiła jej bukiet kwiatów i zaplotła warkocze. Wszystko wydawało się w porządku, ale Emilka zawsze czuła, że jej mama, Ania, często się złości i krzyczy na nią, bo jej nie kocha. Mała dziewczynka nie mogła zrozumieć, co robi źle: była posłuszna i zawsze pomagała mamie, a mimo to mama nigdy nie była zadowolona. Pewnego dnia Emilka
– Cześć, Aniu. Jak leci? Coś nowego?
To nie chodzi o uderzenie pięścią w stół i powiedzenie: „Tak ma być.” Chodzi przede wszystkim o wzięcie odpowiedzialności w każdej sytuacji. Kiedy Janek zdecydował się na małżeństwo, wybrał cichą kobietę.
Niedawno mój mąż wrócił do domu z listem. Podał mi go, mówiąc: „Myślę, że to dla ciebie.” Wytarłam ręce, otworzyłam kopertę i zaczęłam czytać. Było to żądanie wsparcia finansowego od mojego ojca, wraz z długą listą konsekwencji, jeśli nie spełnię jego żądań. Szczerze mówiąc, byłam w szoku, ale w pewnym momencie nawet mnie to rozbawiło. Mój mąż nie miał pojęcia, co się dzieje, ponieważ wiedział bardzo mało o mojej przeszłości.
Moja mama nie powstrzymuje się i chętnie wysyła mi wiadomości pełne złości. Zablokowałam wiele numerów, ale zawsze znajduje nowy, z którego może pisać. Treść wiadomości jest różna, ale zawsze pełna przekleństw. Moja matka życzy mi strasznych rzeczy, związanych ze śmiercią i chorobą. Jak matka może pisać takie rzeczy do własnej córki? Ona tego nie widzi jako
Pomimo swoich obaw, Linda musiała zaakceptować wybór swojej córki. Sara nie była dokładnie królową piękności, więc opcje były ograniczone. Jednak Sara znalazła swojego wybranka. Ale historia nie zakończyła się szczęśliwie.
Oto dlaczego tak się czuję. Jestem żoną Jana od 12 lat. Zawsze mieliśmy dobrą relację. Oboje jesteśmy spokojnymi i zrównoważonymi ludźmi, ale jego matka zawsze była źródłem stresu.
Ela doskonale rozumie swoją sytuację, ale czuje się bezsilna, by ją zmienić. Jej mąż, Marek, zabiera całą jej wypłatę, skrupulatnie sprawdza każdy wydatek i dba o to, by nie miała ani grosza dla siebie.
Nigdy nie zapomnę, co powiedziała do mnie moja teściowa. Wszystko zaczęło się w dniu, kiedy poszłam ich poznać. Była zima, a śnieg padał. Zrobiłam piękny makijaż, ułożyłam włosy i założyłam najlepszą sukienkę. Chciałam zaimponować rodzicom mojego męża. Z powodu złej pogody, oczywiście, mój makijaż się rozmazał, a włosy przestały być idealne, ponieważ
