Emilia i Marek, świeżo po ślubie, dopiero zaczynali wspólne życie, gdy Marek otrzymał niespodziewaną ofertę pracy za granicą. Emilia, zmagając się z osobistą stratą, została sama i przytłoczona. W nieoczekiwanym zwrocie losu to jej teść, Robert, przyszedł z pomocą. Mimo jego starań, złożoność ich relacji i wyzwania, przed którymi stanęli, okazały się zbyt trudne do pokonania.
Babcia nigdy nie była tylko starszą panią na bujanym fotelu. Dla mnie była latarnią mądrości i ciepła. Zawsze myślałem o sobie jako o osobie odpornej i empatycznej, ale podróż związana z opieką nad nią okazała się bardziej wymagająca, niż kiedykolwiek sobie wyobrażałem. W wieku 92 lat zdrowie Babci zaczęło się pogarszać, a dwa lata temu zdiagnozowano u niej demencję. Nasze dni są pełne zarówno czułych chwil, jak i przytłaczających zmagań. Oto spojrzenie na naszą trwającą historię.
W wieku zaledwie 19 lat wyszłam za mąż, myśląc, że znalazłam swój dom na zawsze z Krzysztofem i jego matką, Laurą. Początkowo Laura traktowała mnie jak córkę, której nigdy nie miała, obdarowując mnie uczuciem i dbając o to, by Krzysztof spełniał wszystkie moje potrzeby. Nasze szczęście było jednak krótkotrwałe, gdy odkryliśmy, że nasze nienarodzone dziecko będzie miało do czynienia z wyzwaniami zdrowotnymi. Reakcja Krzysztofa i Laury była niewyobrażalnie okrutna, co oznaczało początek nieoczekiwanej walki.
