Od pierwszej chwili zostałam postawiona pod ścianą: rodzina uznała, że to ja powinnam rzucić wszystko i zająć się chorą teściową. Przez miesiące walczyłam z poczuciem winy, wyczerpaniem i brakiem wsparcia, aż w końcu podjęłam decyzję, która zmieniła moje życie. Czy egoizm to naprawdę dbanie o siebie, czy może jedyna droga do ocalenia własnej godności?