Miałam zaledwie 24 lata, gdy mój mąż zostawił mnie z naszą małą córką, Emilią. Miała wtedy tylko trzy lata. Mój mąż odszedł, bo nie potrafił poradzić sobie z obowiązkami rodzinnymi – wolał wydawać pieniądze na siebie i swoją nową dziewczynę niż na nas. Teraz, po latach, moja relacja z Emilią jest napięta, a prosta prośba o pomoc w domu doprowadziła do oskarżeń, że próbuję zrujnować jej życie.
Mimo że byłem najmłodszy w rodzinie, nigdy nie czułem się rozpieszczany ani traktowany ulgowo. Mój brat i ja dorastaliśmy w małym miasteczku na polskiej wsi. Dla mnie to było zwykłe miejsce, ale teraz mam coś, do czego mogę to porównać. Nasza mama wychowywała nas sama, zarządzając małym gospodarstwem z kilkoma zwierzętami. Oto moja historia o zostawieniu tego wszystkiego za sobą.
– Szef był trochę zirytowany. Nie lubi, gdy ludzie się spóźniają. Dlaczego twoja mama ci nie pomogła? Czy ona też jest chora? – Nie… Kasia i jej
Emilia nie chciała przeprowadzać się do swojego ojca. Zwłaszcza że jej tata ma swoje własne zmartwienia i na pewno nie potrzebuje dodatkowego stresu związanego z obecnością małych dzieci.
Wychowywała syna sama po tym, jak jego ojciec zginął w tragicznym wypadku. Syn kobiety wyrósł na szanowanego i posłusznego mężczyznę. Wlała w niego całą swoją miłość i troskę, tylko po to, by napotkać nieoczekiwane wyzwania, gdy się ożenił.
Sara nigdy nie rozumiała swoich rówieśniczek, które goniły za chłopakami, nosiły minispódniczki do szkoły i znajdowały każdą wymówkę, by wymknąć się w nocy. Zawsze była inna, skupiona na nauce i przyszłości. Ale kiedy poznała Jakuba, wszystko się zmieniło.
Chce być moją przyjaciółką, ciągle do mnie dzwoni. Ale nie mogę zapomnieć, jak trzy lata temu wyrzuciła mnie z dzieckiem.
Kiedy jej syn Jakub miał 15 lat, rozwiodła się z mężem. Przez ponad dekadę żyła bez mężczyzny, chodziła na randki, ale zawsze odrzucała oświadczyny.
Czekała mnie surowa lekcja… Gdy zastanawiam się nad swoją przeszłością, zastanawiam się, czy byłam dobrą matką, czy popełniłam błędy, za które teraz drogo płacę. Poświęciłam całe swoje życie dzieciom. Wychowywałam je sama po śmierci męża, gdy nasz syn miał zaledwie dwa miesiące, a my już wychowywaliśmy naszą najstarszą córkę. Pracowałam niestrudzenie. Ale nigdy
„Czego ode mnie chcesz? Czy kiedykolwiek obiecałem Ci ślub? Nie potrzebuję Ciebie ani tego dziecka! Nawet nie wiem, czy to moje; pewnie mnie zdradziłaś,” powiedział Jakub do Ewy. Nie mogła uwierzyć własnym uszom. Jak mężczyzna, którego kochała, mógł stać się takim potworem? Kiedy to się stało? Przecież wyznawał jej miłość.
Wychowywałam syna sama po tym, jak jego ojciec nas opuścił, gdy miał zaledwie dwa lata. Kiedy Jakub skończył 23 lata, poznał dziewczynę, która wkrótce zaszła w ciążę, co skłoniło ich do szybkiego ślubu. Dziewięć miesięcy później powitali na świecie piękne dziecko. Jakub i jego żona, Emilia, mieszkają z jej babcią, która ze względu na swój wiek ma bardzo trudny charakter. Babcia Emilii często się kłóci.
Wychowywałam syna sama po tym, jak jego ojciec nas opuścił, gdy był jeszcze niemowlęciem. Mieszkaliśmy razem w moim małym dwupokojowym mieszkaniu. Jacek nigdy niczego nie brakowało i zawsze obiecywał mi, że kiedy dorośnie, ułatwi mi życie. W końcu się ożenił i pomagał mi finansowo, choć nigdy nie powiedział o tym swojej żonie. Ale teraz moje życie zmieniło się na gorsze.
