Z Życia Wzięte: „Kiedy Byłem Dzieckiem, Wszyscy Nazywali Moją Mamę Samotną Matką z 'Kulą u Nogi'”
Te słowa pozostawiają ślad nie tylko na jej życiu, ale także na życiu jej dzieci. Jaka jest ich wina? Czy ktoś myśli o dzieciach w takich sytuacjach?
Te słowa pozostawiają ślad nie tylko na jej życiu, ale także na życiu jej dzieci. Jaka jest ich wina? Czy ktoś myśli o dzieciach w takich sytuacjach?
Mam trójkę dzieci. Niestety, mój mąż zmarł, gdy nasze najmłodsze dziecko miało zaledwie sześć miesięcy. Mimo że mamy własny dom, życie z zasiłków jest niemożliwe, a czynsz trzeba płacić. Mój brat wspierał nas przez pierwsze sześć miesięcy, ale ma swoją rodzinę, o którą musi dbać. Musiałam znaleźć pracę. Nie zarabiam dużo i muszę pracować długie godziny.
Stojąc na stołku, próbuje je umyć, czasem upuszczając i tłukąc je, płacząc. Pocieszam ją, a potem ponownie myję talerze i kubki z powodu jakości pracy mojej asystentki.
„Nigdy nie sądziłam, że w wieku pięćdziesięciu dwóch lat stanę się pośmiewiskiem przez własną córkę,” żali się Ewa swojej przyjaciółce. „Pracujesz na podwójnych zmianach przez całe życie, bierzesz każdą dodatkową pracę, tylko po to, by dać córce więcej, a potem okazuje się, że to ty jesteś złodziejem!”
Jako samotna matka wychowywałam syna i córkę przy wsparciu alimentacyjnym od mojego byłego męża. Mimo jego dobrej natury, czasami alimenty były naszą jedyną deską ratunku. Życie jest nieprzewidywalne i musiałam podjąć trudną decyzję.
Pięć lat temu mój syn, Bartosz, zakończył swoje małżeństwo, zdradzając swoją pierwszą żonę, Natalię, gdy ich bliźniaki miały zaledwie kilka miesięcy. Podczas gdy Natalia poświęcała się opiece nad noworodkami, Bartosz potajemnie budował życie z kimś innym. Ostatecznie jego młoda kochanka, Alicja, postawiła ultimatum: rozwód albo strata jej. Bartosz wybrał Alicję, ale konsekwencje były ogromne, a ja, jako jego matka, wciąż borykam się z wyborami, które podjął.
Barbara i jej syn Aleksander byli od siebie oddaleni przez wiele lat. Podczas nieoczekiwanego spotkania, Aleksander udawał, że nie rozpoznaje własnej matki. Barbara, samotna matka, poświęciła wszystko, aby zapewnić Aleksandrowi byt, pracując niezmordowanie, aby miał dobre życie. Ale kiedy najbardziej tego potrzebowała, jego reakcja była niewiarygodnie okrutna.