Relacje rodzinne są dla mnie niezwykle ważne i nie mogę znieść, gdy ktoś je lekceważy lub, nie daj Boże, zdradza. Dlatego, aby nie być hipokrytką, musiałam trzymać się swoich zasad, nawet jeśli chodziło o mojego własnego syna. Zdradził swoją żonę i opuścił ją dla innej kobiety, porzucając przy tym swoją sześcioletnią córkę. Taki czyn jest dla mnie niewybaczalny.
Nigdy nie dają jej chwili spokoju. Bieganie, skakanie, krzyki, krzywdzenie innych dzieci. Kobieta nie ma czasu, aby ich rozdzielić lub przeprosić rodziców poszkodowanych dzieci. To niemożliwe do opanowania.
Żonglowanie życiem jako samotna matka mojej córki Lilii i opieka nad starszym ojczymem Grzegorzem jest wyzwaniem. Lilia zasługuje na radosne dzieciństwo, a Grzegorz, który ma 84 lata, mieszka sam w zaniedbanym domu na wsi, gdzie większość sąsiadów również jest w podeszłym wieku. Nigdy nie znałam mojego biologicznego ojca, a czasami wspomnienia
Po piętnastu latach małżeństwa i narodzinach naszej córki, moja żona Krystyna nagle zniknęła, pozostawiając mnie i nasze dziecko w zupełnym niedowierzaniu. Jej odejście bez słowa zburzyło nasz świat. Kiedy zmagałem się z samotnym rodzicielstwem, nagły przypadek medyczny naszej córki, Wiktoria, ujawnił prawdę, która wstrząsnęła mną do głębi – nie byłem jej biologicznym ojcem. Ale to odkrycie było tylko początkiem serii nieszczęśliwych prawd.
W wieku 17 lat moja córka, Zuzanna, niespodziewanie zaszła w ciążę. Długo trzymała to w tajemnicy przed nami, a prawdę odkryliśmy dopiero, gdy była w szóstym miesiącu i nie mogła już ukrywać rosnącego brzucha. Wtedy było już za późno na jakiekolwiek inne opcje i musieliśmy stawić czoła rzeczywistości. Ta historia bada wyzwania i ból młodego życia wywróconego do góry nogami przez nieplanowaną ciążę.
