Zawsze myślałam, że rodzina jest najważniejsza, ale kiedy mama zaczęła coraz częściej dzwonić z błahymi prośbami, moje życie zaczęło się rozpadać. Praca, własna rodzina i nieustanne poczucie winy – to wszystko przygniotło mnie do ziemi. Czy można kochać i pomagać, nie tracąc samej siebie?