Kiedy Jan i Emilia kupili przestronny dom na przedmieściach, obie ich matki chciały się wprowadzić. Kobiety niedawno straciły swoich mężów i czuły się samotne.
Po 12 latach małżeństwa rozwiodłam się z mężem. Ogólnie rzecz biorąc, czytałam, że większość małżeństw rozpada się w ciągu pierwszych pięciu lat. Przynajmniej tak twierdzą eksperci. Potem szanse na rozwód stopniowo maleją z każdym kolejnym rokiem. Chyba po prostu miałam pecha. To dość zwyczajna historia. Smutna, ale zwyczajna. Znalazł sobie młodszą kobietę. Teraz wrócił, prosząc o wybaczenie.
Mówią, że nie można wymusić dobroci. Zrobili wszystko za moimi plecami, niech teraz sobie z tym radzą — wzdycha Linda. Jej najstarsza córka popiera jej stanowisko.
Każdy mężczyzna powinien mieć podstawowe prawa we własnym domu. Gdybyśmy nie interweniowali, gdzie by przyprowadził swoją narzeczoną? – Maria kręci głową. Początkowo wynajmowali mieszkanie, ponieważ
Kasia wyszła za mąż w wieku 22 lat, ale z mężem mieszkała tylko przez sześć lat. Potem, z nieznanych mi powodów, rozwiodła się z nim. To jest historia Kasi i jej matki, pani Kowalskiej, oraz tego, jak ich relacja ewoluowała na przestrzeni lat.
Kiedy pojawił się temat zatrudnienia opiekunki do dzieci, mój mąż był niezwykle entuzjastyczny. Miał konkretne pomysły na temat cech dobrej opiekunki i jak wybrać odpowiednią osobę. Ja byłam zupełnie zagubiona.
Mój syn zaprzyjaźnił się z chłopcem z naszej okolicy, który jest kilka miesięcy starszy. Mieszkamy w trzypiętrowym bloku. Czasami widuję matkę tego chłopca, naszą sąsiadkę, ale nie nazwałabym jej przyjaciółką. Nasze rozmowy zaczęły się z powodu naszych dzieci. Czasami spotykaliśmy się podczas zabaw, a ona często prosiła o przysługi.
Przygotowaliśmy się na przyjście naszego dziecka z wielką starannością, kupując wszystko, czego potrzebowaliśmy z wyprzedzeniem. Janek mi pomagał, nawet skończył pokój dziecięcy tuż przed narodzinami naszego dziecka. Ale potem wszystko się rozpadło.
Szukam porady, jak poradzić sobie z nieobecnością mojej teściowej. Nie odwiedza swoich wnuków od ponad sześciu miesięcy, nie dzwoni ani nie pisze, mimo że mieszkamy w tym samym mieście. Nie potrzebuję jej obecności dla siebie, ale boli mnie, gdy widzę, jak moje dzieci są ignorowane. Dlaczego to robi? Jakby zostały wymazane z jej życia.
Oto dlaczego tak się czuję. Jestem żoną Jana od 12 lat. Zawsze mieliśmy dobrą relację. Oboje jesteśmy spokojnymi i zrównoważonymi ludźmi, ale jego matka zawsze była źródłem stresu.
Mieliśmy fantastyczny zespół. Moja uwaga szczególnie skupiła się na Janie, który pracował w sąsiednim dziale. Miał wtedy trzydzieści pięć lat. On również mnie zauważył i zaczął
– „Jeszcze o tym nie myślałem; nie znamy się na tyle dobrze, żeby spotykać się z rodziną.” Jakub spotykał się z Emilią od ponad trzech miesięcy. Wydawała się idealna, ale wszystko zmieniło się, gdy odwiedzili jego babcię.
