Podczas przytulnego spotkania w gronie przyjaciół rozmowa zwraca się ku różnym definicjom szczęścia i wolności. Od posiadania własnego domu, przez podróżowanie po świecie bez obciążenia hipoteką, po odnajdywanie spełnienia w pracy nawet po przejściu na emeryturę – każdy ma własną wizję. Ale jak noc się rozwija, staje się jasne, że realizacja tych marzeń nie zawsze jest tak prosta, jak się wydaje.
Jako starsza kobieta, czerpię radość z roli babci dla Hani i Kacpra, moich energicznych 2-letnich wnucząt bliźniaków. Ich nieograniczona energia i ciekawość są dla mnie przyjemnością, jednak opieka nad nimi wymaga ode mnie więcej, niż jestem w stanie dać. Pomimo mojej miłości do nich, musiałam odrzucić częste prośby mojej córki, Sary, o opiekę nad dziećmi. Ta decyzja doprowadziła do niewypowiedzianego napięcia między nami, przy czym Sara daje mi do zrozumienia, że moja decyzja teraz może wpłynąć na jej chęć opieki nade mną w moich późniejszych latach.
Dorastając, Elżbieta zawsze myślała, że jej rodzina jest niezniszczalna. Wakacje nad morzem, weekendy pełne śmiechu i dom, który wydawał się najbezpieczniejszym miejscem na ziemi. Ale z biegiem lat, dystans wzrastał, a Elżbieta musiała zmierzyć się z rzeczywistością, której nigdy sobie nie wyobrażała. Po długiej nieobecności wraca do domu, aby odkryć, że jej rodzice, Natalia i Grzegorz, rozwiedli się. Teraz, w wieku 53 lat, Natalia przygotowuje się do ponownego zamążpójścia, wprowadzając do ich życia obcego, Artura. W obliczu problemów finansowych i wymagań macierzyństwa, Elżbieta zmaga się z akceptacją, zmianą i uświadomieniem sobie, że jej rodzina nigdy nie będzie taka sama.
