– W zeszłym tygodniu mój syn obchodził trzecie urodziny. Mój były mąż nawet nie pamiętał, w przeciwieństwie do jego matki. Powiedziałam jej, że może przyjść, co w tym złego? Przyniosła pieniądze, zabawkę i trochę słodyczy jako prezenty. Poszliśmy na spacer do parku, a potem wróciliśmy do domu. I wtedy wszystko się posypało! – lamentowała 32-letnia Justyna. – Co się stało? –
Nie lubię przebywać w towarzystwie małych dzieci i nie zamierzam opiekować się moimi wnukami. Teraz, gdy w końcu jestem na emeryturze, chcę żyć dla siebie i nie spędzać wolnego czasu na opiece nad cudzymi dziećmi.
W wieku 72 lat Anna zaczęła myśleć o swojej przyszłości i zdecydowała się poszukać domu opieki. „Widziałam, jakie są ładne w serialach telewizyjnych,” mówi swoim przyjaciółkom. „Zapewniają dobre jedzenie, opiekę 24/7, zabierają na spacery, a warunki są wspaniałe.” Jednak Anna jest stanowcza w swojej decyzji, aby nie pomagać finansowo swojemu synowi, wierząc, że mógłby osiągnąć więcej samodzielnie.
Problem polega na tym, że mój zięć nic nie robi, aby dom stał się jego własnym. Mówi nam, że nic nie robi, ponieważ
Oceń sam: są bardzo zamożni, żyją w luksusie, ale odmawiają pomocy swojej jedynej córce. Jednogłośnie twierdzą, że musi wszystko osiągnąć sama… I wszystko byłoby w porządku, gdyby
Od najmłodszych lat moja córka była zdeterminowana, aby poślubić bogatego mężczyznę. Nie obchodził jej jego charakter, tylko to, że mógł zapewnić jej życie w luksusie. Teraz chce się rozwieść, ale nie mogę pozwolić jej zmarnować swojej złotej szansy.
Tym razem nie chciała wychodzić ani otrzymywać pieniędzy. Chciała przyjść i porozmawiać o czymś osobistym. Zgodził się ciepło i umówił spotkanie.
Moja matka zawsze miała problem z szanowaniem granic. Doskonale zna swoje prawa, ale często ignoruje przestrzeń osobistą innych. Nigdy tak naprawdę nie polubiła mojej żony, prawdopodobnie z zazdrości, ponieważ jestem jej ulubionym synem. Kilka tygodni temu moja żona urodziła naszą córkę. Moja matka chciała być obecna przy porodzie, ale
Byłam młodszym dzieckiem w rodzinie. Mój brat był ode mnie o siedem lat starszy. Rodzice go uwielbiali. On odziedziczył dom rodzinny! A ja miałam zająć się rodzicami na starość. Dziewczyny powinny opiekować się rodzicami. Michał zajmie się rodzinnym interesem, a ty zostaniesz z nami, mówili rodzice. Jako małe dziecko nie zwracałam na to uwagi.
Przez ostatnie 10 lat mojego małżeństwa starałam się zbudować dobrą relację z moją teściową. Odkąd przeprowadziliśmy się z małego miasteczka do miasta, ona nieustannie dzwoni, prosząc mnie i mojego męża, byśmy przyjeżdżali i pomagali jej w każdy weekend. Odmowa pomocy wydaje się niewłaściwa, więc zawsze kończy się na tym, że jedziemy. Sprzątamy, gotujemy, robimy pranie i zajmujemy się jej domem. Problem polega na tym, że oprócz mojej
Ostatnio mój jedyny syn, Michał, wyraził swoje frustracje związane z tym, że nie wspieram go finansowo. Jego teściowie, którzy są zamożni, często pomagają jemu i jego żonie. Ale jak ja, emerytowana nauczycielka, mogę się porównywać do bogatych przedsiębiorców? Urodziłam Michała późno, w wieku 42 lat, po latach starań z moim zmarłym mężem.
Staraliśmy się pozostać finansowo niezależni i polegać na własnych siłach, ale matka mojego męża często narzucała swoją pomoc, tylko po to, by później nam o niej przypominać.
