Nie mogę pracować na pełny etat, ponieważ nasze dziecko jest jeszcze bardzo małe, więc na razie muszę polegać na mężu. Kiedyś dostawał premie, które bardzo nam pomagały, ale sytuacja się zmieniła.
Dwa lata temu, mój mąż i ja podjęliśmy dość impulsywną decyzję, której teraz głęboko żałujemy. Wszystko zaczęło się, gdy mój mąż otrzymał awans, a ja, kierując się przeczuciem, zasugerowałam wzięcie kredytu hipotecznego. Przez lata, nawet przed narodzinami naszych dwojga dzieci, z których najstarsze właśnie skończyło 15 lat, wynajmowaliśmy mieszkanie. Teraz zmagamy się z konsekwencjami tej decyzji.
Trudno mi być nieidealną żoną, gdy moja matka, babcia i siostra są perfekcyjnymi gospodyniami domowymi. Moja babcia wychowała moją matkę w przekonaniu, że żona powinna umieć wszystko. Dom jest czysty, posiłki przygotowane, koszule męża wyprasowane, a prace domowe dzieci zrobione. Najważniejsze, aby kobieta przyczyniała się do budżetu domowego.
Mam dwoje wnuków: 9 i 6 lat. Szczerze mówiąc, nie przepadam za opieką nad nimi, a ich rodzice radzą sobie doskonale sami. Wychowałam mojego syna sama, więc jestem wyczerpana ciągłymi obowiązkami. W młodości nie byłam szczególnie atrakcyjna, więc zadowoliłam się pierwszym facetem, który okazał zainteresowanie i zaszłam w ciążę. Czasy były wtedy inne. On oczywiście zniknął
Dzieci są niewątpliwie źródłem radości, wnosząc światło i śmiech do naszego życia swoimi niewinnymi uśmiechami i zabawnymi wybrykami. Ale czasami spotykamy maluchy, które wydają się mieć starą duszę, emanując mądrością i zachowaniem naszych dziadków. Odkryjmy uroczy świat tych maluchów, które przypominają nam naszych ukochanych seniorów.
„Żyliśmy skromnie. Tak się złożyło, że nie skończyłem studiów i zawsze pracowałem albo na budowie, albo w fabryce, czasem wykonując drobne prace. Moja żona Natalia, choć ukończyła studia, nie pracowała w swoim zawodzie. Od wielu lat jest doradcą sprzedaży w sklepie kosmetycznym,” wspomina Gerard. Ceny rosną, a my potrzebujemy coraz więcej pieniędzy. Nasza córka dorasta i wkrótce pójdzie do
Trudno mi być nieidealną żoną, gdy moja matka, babcia i siostra są perfekcyjnymi gospodyniami domowymi. Moja babcia wychowała moją matkę w przekonaniu, że żona powinna umieć zrobić wszystko. Dom jest czysty, posiłki przygotowane, koszule męża wyprasowane, a prace domowe dzieci zrobione. Najważniejsze, aby kobieta przyczyniała się do budżetu domowego.
Nigdy nie dają jej chwili spokoju. Bieganie, skakanie, krzyki, krzywdzenie innych dzieci. Kobieta nie ma czasu, aby ich rozdzielić lub przeprosić rodziców poszkodowanych dzieci. To niemożliwe do opanowania.
Zofia przeszła na emeryturę w wieku 60 lat. Wtedy przeprowadziła się do swojego syna Piotra i jego żony Anny, zajmując się ich domem i wychowując ich córkę Martę przez dziesięć lat. Zofia rzadko odwiedzała swoje własne mieszkanie, może raz w miesiącu, aby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Unikała wynajmowania go, aby zapobiec jakimkolwiek nieporozumieniom. Żyła spokojnie z rodziną Piotra, rozumiejąc, że
Artykuł „Nie Chcę Opiekować Się Wnukami w Weekend” wywołał wiele dyskusji, z ludźmi dzielącymi się różnymi opiniami. Okazuje się, że nie każdy chce pomocy w weekendy, a nie każdy chce zajmować się wnukami. Pomoc może przybierać różne formy. Poniższa historia jest napisana w pierwszej osobie, ale nie jest moją własną historią. „Nasze dziecko ma jedno…”
Mieszkamy w trzypokojowym mieszkaniu, z dwoma oddzielnymi sypialniami i jednym pokojem przechodnim. Mamy małą kuchnię i wspólną łazienkę. Mieszka nas tu pięcioro: ja, mój mąż, nasze dwie córki i moja teściowa. Mieszkanie należy do mojego męża i jego matki. Pochodzę z innego miasta. Mieszkamy z teściową od prawie 10 lat i jakoś udaje nam się dogadywać, mniej więcej. Ja,
„Wszystko w porządku?” zapytała moja przyjaciółka Wioletta. „Jestem zawalony obowiązkami domowymi, nie mogę znaleźć czasu na nic innego. Muszę wszystko uporządkować, ale…”
