Znałam dobrze moją synową, ale jej rodziców poznałam dopiero na ślubie. Nie pytajcie, tak po prostu wyszło. Ogólnie wydawali się normalnymi ludźmi. Swatka jednak była wyjątkowo spokojną osobą. Ale potem sprawy przybrały inny obrót.
„Mój mąż i ja zrobiliśmy wszystko, aby nasza jedyna córka, Emilia, nigdy niczego nie brakowała. Życie miało swoje wzloty i upadki, ale zawsze staraliśmy się dla niej jak najlepiej. Teraz jest dorosła i nawet nie chce z nami rozmawiać,” dzieli się pani Kowalska. Kiedy była w szkole, zawoziłam ją do
Mój mąż zawsze zarabiał więcej ode mnie, co miało sens, biorąc pod uwagę jego wyższe wykształcenie i społeczne oczekiwania wobec mężczyzn. Ale kiedy jego koledzy z pracy zaczęli go wyśmiewać za dzielenie się pensją ze mną, wszystko się zmieniło.
Pięć lat temu wydarzenie podzieliło nasze życie na 'przed’ i 'po.’ Nasza najstarsza córka opuściła swojego pierwszego męża dla innego mężczyzny, co doprowadziło do rodzinnego rozłamu, który wydaje się nieodwracalny.
– „Mój mąż ma teraz problemy z plecami, a ja jestem wyczerpana – wszystko przez to, że sprzątaliśmy naszą starą wakacyjną chatkę!” mówi sześćdziesięcioletnia pani Kowalska. „Nasza działka była zaniedbana przez lata, zarośnięta chwastami, po prostu nie mieliśmy czasu… W tym roku postanowiliśmy ją uporządkować, a teraz cierpimy.”
Byłam młodszym dzieckiem w rodzinie. Mój brat był ode mnie o siedem lat starszy. Rodzice go uwielbiali. On odziedziczył dom rodzinny! A ja miałam zająć się rodzicami na starość. Dziewczyny powinny opiekować się rodzicami. Michał zajmie się rodzinnym interesem, a ty zostaniesz z nami, mówili rodzice. Jako małe dziecko nie zwracałam na to uwagi.
Kiedy obie skończyłyśmy 18 lat i wyprowadziłyśmy się, postanowiłyśmy sprzedać nasz dom rodzinny i kupić dwa oddzielne mieszkania. Było jasne, że nie chcemy mieszkać razem. Szybko znalazłyśmy kupca, ale sprawy przybrały nieoczekiwany obrót.
Przez ostatnie 10 lat mojego małżeństwa starałam się zbudować dobrą relację z moją teściową. Odkąd przeprowadziliśmy się z małego miasteczka do miasta, ona nieustannie dzwoni, prosząc mnie i mojego męża, byśmy przyjeżdżali i pomagali jej w każdy weekend. Odmowa pomocy wydaje się niewłaściwa, więc zawsze kończy się na tym, że jedziemy. Sprzątamy, gotujemy, robimy pranie i zajmujemy się jej domem. Problem polega na tym, że oprócz mojej
Na próżno… Nigdy nie była żoną Marka. Zaszła w ciążę przypadkiem, ale nigdy nie rozważała aborcji. Mieszkali osobno, chociaż Marek starał się być zaangażowany.
Ostatnio mój jedyny syn, Michał, wyraził swoje frustracje związane z tym, że nie wspieram go finansowo. Jego teściowie, którzy są zamożni, często pomagają jemu i jego żonie. Ale jak ja, emerytowana nauczycielka, mogę się porównywać do bogatych przedsiębiorców? Urodziłam Michała późno, w wieku 42 lat, po latach starań z moim zmarłym mężem.
Staraliśmy się pozostać finansowo niezależni i polegać na własnych siłach, ale matka mojego męża często narzucała swoją pomoc, tylko po to, by później nam o niej przypominać.
Mam syna, który ma 6 lat. Tomek nie ma szczególnych zdolności artystycznych, ale uwielbia rysować. W naszym domu mamy specjalne miejsce, gdzie przechowujemy wszystkie rysunki Tomka. Nawet jeśli nie są doskonałe, wkłada w nie dużo wysiłku. Wśród tych rysunków są portrety mnie i mojej mamy, ponieważ spędzamy razem dużo czasu.
