Nie rozumiem, dlaczego jestem taka, jaka jestem. Czy to coś w moim przeznaczeniu, czy co? Nie jestem złą osobą; nigdy w życiu nie skrzywdziłam nawet muchy. A jednak
Mój syn ożenił się prawie dziesięć lat temu z kobietą, która była wcześniej zamężna i miała uroczą córkę. Przyjęłam ją i jej dziecko z otwartymi ramionami. Zawsze wspierałam młodą rodzinę, czasem finansowo, czasem opiekując się dziećmi, aby mój syn i jego żona mogli mieć trochę wolnego czasu. Moje relacje z synową nigdy nie były świetne, ale nigdy się nie kłóciłyśmy. Jej pierwsze
Mój mąż opowiada swojej matce wszystko o naszym życiu osobistym. W rezultacie moja teściowa nieustannie ingeruje w nasze sprawy rodzinne, co sprawia, że nasze życie staje się coraz trudniejsze.
„Mamo, jesteś najlepsza na świecie. Zrobię wszystko, żebyś była szczęśliwa.” Jacek nie miał pojęcia, jak jego słowa wywrócą świat jego teściowej do góry nogami. Ona była
Moja pięćdziesięciopięcioletnia teściowa niedawno zaczęła zachowywać się jak samotna, nieszczęśliwa kobieta o złym zdrowiu, twierdząc, że nikt jej nie kocha, zwłaszcza jej jedyny syn i jego żona. To ja i mój mąż. Dlaczego? Moim zdaniem, pragnie uwagi, opieki i po prostu się nudzi. Ale mój mąż się ze mną nie zgadza, i z tego powodu
Wyobraź sobie to: moja synowa nawet nie próbuje ukryć, że mnie nie lubi! Mówi mi to prosto w twarz przy każdej okazji. A mój syn o tym wie! Mam sześćdziesiąt lat i czuję się jak najmniej ulubiona matka i teściowa. Zawsze wiedziałam, że posiadanie jedynego dziecka to zły pomysł. Nie można trzymać ich przy sobie na zawsze
Moja córka znowu ma trudności i zapytała, czy ona i jej rodzina mogą zamieszkać ze mną. Przyjmę ją i moją wnuczkę; nie zostawię ich bez dachu nad głową. Jednak nie chcę widzieć jej męża w moim domu. Mam już dość; raz już razem mieszkaliśmy. On nie potrafi się zachować i ledwo zarabia na życie. Może znaleźć sobie inne miejsce.
Jestem wdzięczna za wspierającego męża. Pracowaliśmy razem przez wiele lat, aby założyć biuro podróży. Chociaż teraz czasy są trudniejsze, udało nam się zaoszczędzić przyzwoitą sumę pieniędzy i kupić dwa przytulne domy – jeden dla nas i jeden dla naszej córki. Po rozważeniu wszystkich aspektów, kupiliśmy dom dla naszego dziecka. Czekaliśmy, aż nasza córka skończy
– Moja córka zaraz skończy czterdzieści lat! – mówi sześćdziesięciopięcioletnia pani Kowalska. – W tym roku postanowiliśmy zorganizować rodzinne spotkanie. Minęły wieki, odkąd wszyscy się widzieliśmy, nawet nie pamiętam, kiedy to było ostatni raz! Moja córka niedawno przeprowadziła się do nowego domu i jest w trakcie remontu, więc postanowiliśmy zaprosić wszystkich do nas. Mamy dom z czterema sypialniami.
Janek jest ode mnie starszy o dwa lata. Dorastając, nigdy nie byliśmy szczególnie blisko. Zawsze rywalizowaliśmy o to, kto jest ulubionym dzieckiem i kto może osiągnąć więcej. Ta rywalizacja trwała do dorosłości, prowadząc do dramatycznego i nierozwiązanego konfliktu o nasz rodzinny dom.
„Jak każda normalna kobieta, zawsze marzyłam o szczęśliwej i silnej rodzinie. Jestem w małżeństwie od 10 lat i przez te lata perfekcyjnie pełniłam swoją rolę żony – zawsze wspierając męża, który przynosi pieniądze do domu,” mówi Emilia. „Robiłam wszystko, co mogłam, aby poprawić nasze życie na wszelkie możliwe sposoby. Chciałam, aby nasz dom był przyjemny, piękny i przytulny. Ale teraz czuję się uwięziona w roli, na którą się nie zgodziłam.”
Moje relacje z teściową, Anną, zawsze były napięte. Wymienialiśmy uprzejmości z grzeczności, ale zawsze było to pełne napięcia. Nigdy nie rozumiałem przyczyny naszego napiętego związku.
