34-letnia kobieta o imieniu Ewa spotkała się z krytyką ze strony rodziny po tym, jak wyraziła swoją decyzję o pozostaniu bezdzietną. Jej rodzice i rodzeństwo, którzy wszyscy mają dzieci, nazwali ją egoistką i kwestionowali jej wybory życiowe. Ewa podzieliła się swoją historią na popularnym forum internetowym, szukając wsparcia i zrozumienia.
Moja córka właśnie zrzuciła bombę, prosząc mnie, żebym na stałe przyjęła mojego wnuka. Jestem rozdarta i potrzebuję Waszej rady!
Do trzeciego roku życia wierzyłam, że nazywam się „Dynia.” Dlaczego? Bo tak nazywał mnie mój tata. Kiedy dorastałam, ten czuły pseudonim nabrał innego znaczenia.
Nigdy nie rozumiałam kobiet, które były zazdrosne o swoich mężów i kłóciły się z nimi bez powodu, ale teraz sama znajduję się w takiej sytuacji. Po urodzeniu naszego drugiego dziecka miałam problemy hormonalne i przytyłam. Przybrałam prawie dwadzieścia kilogramów. Oczywiście, teraz nie wyglądam zbyt atrakcyjnie, sama siebie nie lubię i bardzo się martwię.
To było niesamowicie trudne. Miałam sześcioletnią córkę i żadnych środków na nasze utrzymanie. Na szczęście dom był mój, odziedziczony po babci. Musiałam włożyć wiele wysiłku, aby go utrzymać.
Czy posiadanie wielu dzieci jest naprawdę możliwe? Ale Zuzanna myśli inaczej, i matka z córką często się o to kłócą. Młoda kobieta ma 31 lat.
Kiedy Franek wrócił do domu po pracy, zastał swoją nastoletnią córkę, Różę, w salonie, wyraźnie zasmuconą. Pospieszył do niej i wkrótce odkrył powód jej niepokoju.
Po ucieczce od toksycznej relacji z matką, Mia znalazła się w małżeństwie z rozsądku. Szuka porady, jak poradzić sobie z tym nowym wyzwaniem.
Tak, Robert stracił dużo na wadze, ale zrobiłam to celowo, ponieważ miał sporą nadwagę. Gotuję całkiem dobrze, tylko bez użycia masła, ale moja szwagierka nie wyobraża sobie potraw bez niego.
Moja historia może brzmieć znajomo dla tych, którzy doświadczyli zdrady, ale to, co ją wyróżnia, to niespodziewany zwrot akcji. Wyszłam za mąż za mężczyznę, który miał 38 lat, podczas gdy ja byłam jeszcze na trzecim roku studiów. Był profesorem, choć nie na mojej uczelni. Poznała nas wspólna znajoma, która od razu mnie ostrzegła: uważaj na niego.
Miałam inne priorytety i wartości w życiu. Chciałam podróżować, zobaczyć jak najwięcej krajów i zanurzyć się w różnych kulturach. Oczywiście, planowałam się ożenić, ale
Do momentu, gdy skończyłam 50 lat, nie miałam pojęcia, jak może wyglądać życie innych ludzi, w innym kraju, z innymi perspektywami na życie. Dorastając w małym miasteczku, nikt nie mówił mi o możliwościach, zamiast tego karmiono mnie różnymi mitami o odpowiedzialności i obowiązkach. Oto moja historia realizacji i żalu.
