Słowa kluczowe: Kryzys rodzinny, Poczucie uprawnienia, Dylemat rodzicielski, Egoizm, Polski sen
W sercu polskiego przedmieścia, gdzie zadbany trawnik i białe płotki są normą, żyła rodzina, która wydawała się ucieleśnieniem polskiego snu. Krzysztof, pracowity ojciec, i Stefania, oddana matka, zawsze starali się zapewnić swoim dwojgu dzieciom, Oliwierowi i Alicji, jak najlepsze warunki. Jednak pod powierzchnią tego idyllicznego obrazu rodziny krył się rosnący problem, który wkrótce miał wybuchnąć pełnym kryzysem.
Oliwier, najstarszy, był oczkiem w głowie swoich rodziców. Był bystrym i uroczym chłopcem, który w swoich młodych latach wykazywał wielkie obietnice. Krzysztof i Stefania włożyli całe swoje serca i zasoby w to, aby zapewnić Oliwierowi każdą możliwość sukcesu. Prywatne szkoły, obozy letnie i zajęcia pozalekcyjne – nie szczędzono wydatków. Jednak, gdy Oliwier dorastał i wkraczał w lata nastoletnie, zaczął przechodzić przemianę, której jego rodzice nie mogli zrozumieć ani kontrolować.
„Dlaczego nie masz dla mnie żadnych pieniędzy?” – szydził Oliwier, jego głos ociekał pogardą. Krzysztof i Stefania, zdezorientowani i zranieni, próbowali z nim rozmawiać, tłumacząc wartość ciężkiej pracy i znaczenie samodzielności. Ale ich słowa spadały na głuchy grunt. Egoizm Oliwiera zbudował wokół niego mur, nieprzenikniony dla wartości, które jego rodzice uznawali za drogie.
Konsekwencje były natychmiastowe i niszczące. Oliwier, czując się zdradzony i niekochany, postanowił opuścić dom, zrywając wszelki kontakt z rodziną. Krzysztof i Stefania zostali zmuszeni zmierzyć się z bolesną rzeczywistością, że ich syn wyrosł na egoistycznego niewdzięcznika, obcego, którego już nie rozpoznawali. Pomimo ich najlepszych starań, nie mogli przekroczyć przepaści, która między nimi powstała.