Mam trzydzieści lat i wciąż mieszkam z mamą, która kontroluje każdy aspekt mojego życia. Opowiadam o codziennych konfliktach, poczuciu winy i próbach wyrwania się spod jej wpływu. To historia o miłości, lęku i poszukiwaniu własnej drogi.
Całe życie wierzyłam, że mój ojciec odszedł, zanim się urodziłam. Teraz, gdy próbuję zacząć dorosłe życie na własnych warunkach, przeszłość wraca do mnie w najbardziej nieoczekiwany sposób. Czy można zbudować siebie od nowa, kiedy fundamenty okazują się kłamstwem?
Od zawsze czułem, że nie spełniam oczekiwań mojej matki. Każdy dzień to walka o oddech, o własną tożsamość, o prawo do bycia sobą. Czy można kochać i nienawidzić jednocześnie?
Od dziecka byłam oczkiem w głowie mojej mamy, ale jej nadopiekuńczość zaczęła mnie dusić. Kiedy próbowałam postawić granice, mama zareagowała łzami i wyrzutami sumienia. Teraz nie wiem, jak pogodzić własną potrzebę wolności z jej potrzebą bycia potrzebną.
