Wszystko zaczęło się dość prosto i zwyczajnie. Mój mąż, Wiktor, ma siostrę o imieniu Natalia. Ma ona dwoje dzieci. Dzieci Natalii są bardzo utalentowane. Niedawno wygrały lokalny konkurs talentów.
Jest okrutną, bezduszną babcią i może sobie poradzić sama ze swoimi problemami, jeśli jest zdolna wyrzucić swojego rocznego wnuka na ulicę wraz z jego ojcem.
Podczas gorącego rodzinnego spotkania, matka Bartosza zaproponowała rozwiązanie ich mieszkaniowego dylematu: „Skoro mieszkam teraz z córką, a moje mieszkanie stoi puste, dlaczego byście się tam nie wprowadzili? Po co wydawać niepotrzebnie pieniądze?”
Hania cieszyła się z pierwszego wolnego dnia od tygodni, leniuchując w łóżku do późnego poranka, kiedy nagle zadzwonił jej telefon. Ustawiła go na tryb „Nie przeszkadzać”, więc musiało to być coś pilnego. To byli jej rodzice, Wiktoria i Wojciech, z zaskakującymi wieściami, które miały wszystko zmienić.
„Nie wiem, jak z nimi o tym rozmawiać. Chcę po prostu odzyskać mój dom. Sugerowałam, że powinni się wyprowadzić, ale zachowują się, jakby tego nie rozumieli,” wzdycha Barbara.
Po ślubie Bogdan i jego żona, Andżelika, przeprowadzili się do wynajętego mieszkania. Wiedząc, że odziedziczy dom swojej babci, Barbary, Bogdan nagle stał się niecierpliwy, twierdząc, że jego ciężarna żona nie powinna rodzić w wynajętym domu. Mój mąż, Kacper, i ja jesteśmy postawieni przed moralnym dylematem, obserwując rozwój egoizmu naszego syna.
