Jako matka dwóch chłopców, 12-letniego Kuby i 6-letniego Adama, często polegałam na starszym synu, aby pomógł mi w codziennych obowiązkach. Pewnego dnia poprosiłam Kubę, aby poszedł do sklepu po zakupy, a Adam postanowił do niego dołączyć. Nie spodziewałam się, że ta decyzja doprowadzi do dramatycznych wydarzeń i telefonu na policję.
Zamężna w wieku 19 lat, myślałam, że znalazłam swoje miejsce na zawsze z Adamem i jego matką, Marią. Początkowo Maria traktowała mnie jak córkę, której nigdy nie miała, obsypując mnie uczuciami i dbając, by Adam spełniał każdą moją potrzebę. Nasze szczęście jednak szybko się skończyło, gdy dowiedzieliśmy się, że nasze nienarodzone dziecko będzie miało problemy zdrowotne.
Mój syn przyszedł do mnie z prośbą o pieniądze, ale odmówiłam mu, ponieważ z mężem musimy oszczędzać na emeryturę. To trudna decyzja, która wywołała wiele emocji i wspomnień z przeszłości. Zastanawiam się, czy postąpiłam słusznie, odmawiając pomocy własnemu dziecku.
Kiedy zdecydowałem się zabrać mamę, Jadwigę, do siebie, myślałem, że to będzie właściwa decyzja. Jednak po miesiącu musiałem ją odesłać z powrotem do jej małego miasteczka. Moi przyjaciele uważają mnie za bezdusznego, ale sytuacja była znacznie bardziej skomplikowana, niż mogli sobie wyobrazić.
Podczas spokojnej kolacji w domu, Paweł wspomina swojej żonie, Karolinie, że pomysł spędzenia życia tylko z jedną osobą wydaje mu się nudny. Odpowiedź Karoliny, pełna mądrości i przewidywania, przygotowuje grunt pod historię, która rozwija się z nieoczekiwanymi zwrotami akcji, kwestionującą, co naprawdę oznacza poszukiwanie emocji w życiu.
