Od czterech lat mieszkamy z teściową pod jednym dachem. Propozycja podziału półek w lodówce wywołała burzę emocji i konfliktów. Czy uda nam się znaleźć wspólny język i harmonię w codziennym życiu?
Kiedy zdecydowałem się zabrać mamę, Jadwigę, do siebie, myślałem, że to będzie właściwa decyzja. Jednak po miesiącu musiałem ją odesłać z powrotem do jej małego miasteczka. Moi przyjaciele uważają mnie za bezdusznego, ale sytuacja była znacznie bardziej skomplikowana, niż mogli sobie wyobrazić.
Każda gospodyni domowa z czasem rozwija swoje własne, niepisane zasady czystości. Nic dziwnego, że kobieta nie lubi, gdy ktoś ich nie przestrzega. Ale co się dzieje, gdy dwie osoby o różnych osobowościach – jedna pedantka, a druga bałaganiara – muszą żyć pod jednym dachem? To dylemat, przed którym stoi dzisiejsza bohaterka, Joanna. Jej dotychczasowe poglądy na temat czystości i
Po zgodzie na wprowadzenie się mojej teściowej, Lei, do naszego mieszkania, aby pomóc jej w trudnym okresie, szybko zdałam sobie sprawę, że miała inne plany. Mimo że to nasza przestrzeń, Leia zaczęła narzucać własne zasady, zapominając, czyje imię widnieje na umowie najmu. To, co zaczęło się jako gest dobrej woli, szybko przekształciło się w codzienną walkę o kontrolę.
To historia, którą czuję się zobowiązana podzielić, chociaż nie jestem pewna, od czego zacząć. Każda postać w mojej opowieści stała się na swój sposób źródłem frustracji dla mnie. Moja matka, po stracie mojej babci, znalazła się sama w przestronnym domu z czterema sypialniami. W swojej samotności postanowiła zaprosić moją młodszą siostrę i jej męża, by zamieszkali z nią, decyzja, która ostatecznie wymagała mojej interwencji.
Sześć lat temu zdecydowałam się zablokować numer mojego brata w telefonie naszej mamy, myśląc, że rozwiąże to chwilowy konflikt. Nie wiedziałam, że doprowadzi to do długotrwałego wyobcowania.
