Mam na imię Teresa i przez trzydzieści lat byłam żoną, matką, podporą rodziny. Wspierałam męża, rezygnowałam z siebie, aż pewnego dnia postanowiłam zawalczyć o własne marzenia. To historia o odwadze, samotności i cenie, jaką płaci się za bycie sobą.
Od zawsze kochałam kwiaty, ale moja matka uważała to za stratę czasu. Pewnego dnia, kiedy wróciłam do domu, odkryłam, że wszystkie moje ukochane rośliny zostały wyrwane. To wydarzenie stało się początkiem wielkiej zmiany w moim życiu.
Po 30 latach małżeństwa, Ewa, oddana żona i matka trójki dzieci, stanęła na progu nowego rozdziału. Jej życie z Jackiem było mozaiką wspólnych doświadczeń i niezachwianego wsparcia, ale gdy ich najmłodsze dziecko wyjechało na studia, Ewa poczuła pustkę tam, gdzie kiedyś kwitły jej aspiracje. Utalentowana pisarka w młodości, odłożyła pióro, by poświęcić się rodzinie. To opowieść o tym, jak Ewa próbowała na nowo rozpalić swoją pasję do pisania i życia, tylko po to, by odkryć, że niektóre marzenia pozostają nieuchwytne.
Od najmłodszych lat Zosia była oczarowana pięknem i różnorodnością kwiatów. Zatrzymywała się przy każdym ogrodzie, który mijała, zafascynowana paletą kolorów i kształtów. W domu swojej cioci traciła poczucie czasu w ogrodzie, przyciągana delikatnymi płatkami i wonnymi zapachami.
Moja ciocia Linda była w małżeństwie przez 25 lat. Wychowała dwoje wspaniałych dzieci, ale nigdy nie pozwoliła sobie na oddanie się pasjom, które kochała przed ślubem. To nie chodziło o pieniądze. Nie! Linda w młodości była zawsze w ruchu, podróżowała po świecie i wracała z niezliczonymi niezapomnianymi doświadczeniami, które z czasem zatarły się w mgliste wspomnienia.
