Zamieszkałam w starym, opuszczonym domu na końcu podlaskiej wsi, gdzie od pierwszego dnia otoczyły mnie nieufność i plotki. Przetrwałam lata walki o akceptację, rodzinę i własną godność, doświadczając zarówno wielkiej miłości, jak i bolesnej straty. Moje życie stało się legendą – czy byłam czarownicą, czy tylko kobietą, która za wszelką cenę chciała być kochana?
Opowiadam o jednym z najtrudniejszych poranków mojego życia, kiedy musiałam zmierzyć się z samotnością, rodzinnym konfliktem i poczuciem, że moje życie – jak przeterminowane mleko – straciło sens. W tej historii wracam do wspomnień, rozmów z córką i własnych lęków o przyszłość. To opowieść o przemijaniu, nadziei i pytaniu, czy można jeszcze zacząć od nowa.
Moje życie rozpadło się w jednej chwili, gdy ojciec wrócił do domu pijany i uderzył mamę. Od tamtej pory wieś, która miała być azylem, stała się miejscem bólu i tajemnic. Dziś opowiadam o tym, jak próbowałam poskładać siebie i rodzinę na nowo.
