Opowiadam o dniu, w którym musiałam przełknąć dumę i poprosić naszego zamożnego sąsiada, pana Kowalskiego, o pomoc dla mojej chorej mamy i wyczerpanego brata. To, co wtedy się wydarzyło, pokazało mi, jak cienka jest granica między rozpaczą a nadzieją i jak bardzo można się pomylić w ocenie ludzi. Ta historia na zawsze zmieniła moje spojrzenie na rodzinę, sąsiadów i zaufanie.