Klaudia, matka Zosi, zwierza się, że jest całkowicie wyczerpana: jej mąż Piotr nie pomaga w domu, nie robi zakupów. Lubi dobre jedzenie, ale nawet nie myje swoich naczyń. Klaudia kiedyś to ignorowała, bo nie pracowała i zajmowała się domem oraz dziećmi. Ale teraz, gdy się starzeje, chciałaby, żeby mąż ją wspierał. „Szczerze mówiąc…”
Ryszard wciąż nie mógł przyzwyczaić się do nowego otoczenia. Życie jest nieprzewidywalne. Ojciec trójki dzieci, nigdy nie wyobrażał sobie, że spędzi swoje złote lata w domu opieki. Ale jego życie było kiedyś pełne radości i dostatku. Miał dobrze płatną pracę, przestronny dom, samochód, wspaniałą żonę i trójkę uroczych dzieci.
Mam na imię Nora, mam 68 lat, a cisza w moim przestronnym domu staje się coraz głośniejsza z każdym rokiem. Wciąż pracując, aby zająć swój czas, postanowiłam zaprosić moje dzieci i wnuki, mając nadzieję, że znów wypełnią pokoje śmiechem.
Byłam pewna, że nie zestarzeję się sama, ale myliłam się. Teraz nikt mnie nie potrzebuje. Mimo że mieszkamy w tym samym mieście, rzadko się widujemy. Zawsze myślałam, że ktoś poda mi szklankę wody na starość.
Czuję się, jakby mieszkała na ulicy i jadła ostatni kawałek chleba. Kiedy mówię jej, że nie może tak robić, odpowiada: „Szczęście kocha ciszę!” Nigdy nie czułem się tak bezradny.
Wielu starszych ludzi w Polsce cierpi z powodu samotności i bólu. Dlatego naszym obowiązkiem jest wspierać naszych starzejących się krewnych. W końcu nie ma silniejszej więzi niż rodzina.
Wychowywany przez samotną matkę, od wczesnych lat wiedziałem, że muszę ciężko pracować, aby zabezpieczyć swoją przyszłość. Moja mama, Aria, robiła wszystko, co mogła, ale ciężar finansowy studiów był dla niej zbyt wielki. To jest historia o tym, jak straciłem kontakt z rodziną.
Nie mogę jej wytłumaczyć, że przyzwyczaiłam się do życia w samotności i nie mam ochoty ponownie wychodzić za mąż ani nawet zaczynać nowego związku.
Czy dorosłe dzieci powinny mieszkać blisko swoich rodziców? Niedawna rozmowa z moją mamą skłoniła mnie do głębokich przemyśleń na ten temat. Wierzę, że nie jestem jedyną osobą, która zmaga się z tym dylematem. Rozmawiałyśmy o tym, jak szybko dzieci dorastają. Jeszcze wczoraj odprowadzałam moją córkę na pierwszy dzień szkoły, a dziś kończy szkołę i przygotowuje się do wyprowadzki. Musimy
Mam pięcioro dzieci: dwie córki i trzech synów. To było około 30 lat temu, kiedy byli jeszcze mali. Teraz są dorośli i zakładają własne rodziny. Moje relacje z córkami są napięte, a synowie są zdystansowani.
Nazywam się Krzysztof. Moja żona, Anna, i ja byliśmy razem przez 30 lat. Zawsze zapewniałem rodzinie byt, podczas gdy Anna zajmowała się domem. Nigdy nie chciałem, żeby pracowała; cieszyłem się, że jest w domu. Ale potem zacząłem się nią męczyć. Żyliśmy w harmonii i szanowaliśmy się nawzajem, ale miłość zgasła. Myślałem, że to normalne. To było
– Czy zdecydowałaś się sprzedać swój spadek?
