Mam na imię Halina i przez całe życie byłam podporą dla mojej młodszej siostry Marzeny. Gdy sama znalazłam się w potrzebie, usłyszałam od niej tylko wymówki i zobaczyłam, jak bardzo różnimy się w podejściu do rodziny. Ta historia to mój rachunek sumienia i pytanie, czy warto zawsze stawiać innych ponad siebie.
Otrzymałam list, który wywrócił moje życie do góry nogami. Musiałam wrócić do rodzinnego domu, zmierzyć się z matką, siostrą i własną przeszłością. Ta podróż była nie tylko powrotem do korzeni, ale też walką o siebie i o prawdę, która przez lata była ukrywana w naszej rodzinie.
Od pierwszych wspomnień czułam się w domu jak intruz. Moja młodsza siostra była oczkiem w głowie rodziców, a ja – tą, której zawsze czegoś brakowało. Przez lata walczyłam o miłość, aż w końcu musiałam wybrać własną drogę i zbudować życie na nowo.
Dorastając, nasi rodzice wpajali nam znaczenie rodziny i wzajemnego wsparcia. Jednak gdy moja siostra i ja założyłyśmy własne rodziny, nasza więź zaczęła się osłabiać.
