Nazywam się Marzena i zeszłoroczna Wigilia u rodziny mojego męża skończyła się katastrofą. Teraz teściowa wymaga ode mnie, żebym znów gotowała dla wszystkich, jakby nic się nie stało. To opowieść o rodzinnych konfliktach, presji i odwadze, by w końcu postawić na swoim.
Opowiadam o dniu, w którym synowa poprosiła mnie, żebym nie przychodziła na niedzielny obiad. To historia o samotności, rodzinnych tradycjach i bolesnym poczuciu odrzucenia. Zastanawiam się, czy można jeszcze odnaleźć swoje miejsce, gdy wszystko wokół się zmienia.
Moja teściowa, pani Halina, zawsze powtarza, że śniadanie to najważniejszy posiłek dnia. Każda nasza wizyta u niej zamienia się w pole bitwy o tradycje, zdrowie i rodzinne relacje. Czy można pogodzić nowoczesne nawyki z tym, co wynieśliśmy z domu rodzinnego?
Po ślubie mojego syna Jakuba z jego żoną Martą, zaczęli przychodzić na kolację niemal każdej nocy. Początkowo byłem sceptyczny wobec nowoczesnych zwyczajów Marty i naszej rodzinnej tradycji niekupowania na zapas. Jednak te częste wizyty doprowadziły do niespodziewanych więzi i wzruszającego odkrycia.
