Opowiadam o tym, jak po śmierci męża przez lata żyłam w przekonaniu, że miłość już mnie nie dotyczy. Wszystko się zmieniło, gdy niespodziewanie pojawił się ktoś, kto obudził we mnie uczucia, o których już zapomniałam. To opowieść o stracie, samotności i odwadze, by jeszcze raz otworzyć serce.
Siedziałam na ławce w mroźny wieczór, nie mając dokąd pójść, gdy podeszła do mnie obca kobieta i zadała pytanie, które odmieniło mój los. Moja rodzina rozpadła się przez alkohol i biedę, a ja musiałam nauczyć się ufać ludziom na nowo. Ta opowieść to historia o dramacie, nadziei i tym, jak przypadkowa dobroć może stać się początkiem nowego życia.
Moje życie rozpadło się w jednej chwili, gdy mąż zostawił mnie dla innej, a rodzina odwróciła się ode mnie. W najtrudniejszym momencie, gdy nie miałam już siły walczyć o siebie i syna, pomoc przyszła z najmniej oczekiwanej strony. Ta historia to opowieść o rozpaczy, ludzkiej zawiści, ale też o nadziei i dobroci, która potrafi odmienić los.
Moje życie rozsypało się w jednej chwili, gdy zostałam samotną matką bez pracy i wsparcia. Najbliżsi odwrócili się ode mnie, a ja walczyłam o każdy dzień dla siebie i syna. Wtedy pojawił się ktoś zupełnie obcy, kto odmienił mój los i pokazał, że dobroć naprawdę istnieje.
To historia o tym, jak jeden błąd zburzył moje życie i jak dzięki wierze oraz modlitwie odnalazłam w sobie siłę, by zacząć od nowa. Opowiadam o rodzinnych konfliktach, poczuciu winy i walce o przebaczenie – zarówno innych, jak i samej sobie. To opowieść o polskiej codzienności, w której dramat przeplata się z nadzieją.
Zawsze byłam tą, która robi wszystko po swojemu. Kiedy zakochałam się w Andrzeju, starszym ode mnie o 22 lata, świat wokół mnie oszalał z oburzenia. Dziś opowiadam swoją historię, bo wiem, że prawdziwa miłość nie potrzebuje niczyjej aprobaty.
Nie potrafią nawet zbudować relacji. Mieszkając pod jednym dachem, nie spieszą się, aby sformalizować swój związek. Są tak odlegli od siebie, że trudno uwierzyć, że dzielą wspólny dom.
