Dzwonek do drzwi, łzy teściowej i sekret, który rozbił naszą rodzinę – historia zdrady i przebaczenia
— Otwórz, proszę… — głos mojej teściowej drżał po drugiej stronie drzwi. Była środa, godzina 19:30, dzieci właśnie zasnęły po wieczornym czytaniu bajek. Mark miał wrócić później z pracy, jak zwykle ostatnio. Spojrzałam przez wizjer i zobaczyłam panią Halinę — moją teściową — z zapuchniętymi oczami i rozmazanym makijażem. Nigdy nie widziałam jej w takim stanie.
Otworzyłam drzwi. Bez słowa wtuliła się we mnie, szlochając tak głośno, że aż przestraszyłam się, że obudzi dzieci. Przez chwilę stałyśmy w przedpokoju, a ja czułam jej drżące ciało. W końcu odsunęła się i spojrzała mi prosto w oczy.
— Sabina… ja nie wiem, co mam robić… — wyszeptała. — On mnie zostawił… wszystko przepadło…
Zamarłam. Przez głowę przebiegły mi setki myśli. Czy chodzi o mojego teścia? O Markową firmę? O zdrowie? Halina nigdy nie była wobec mnie ciepła. Od początku naszego małżeństwa dawała mi odczuć, że nie jestem wystarczająco dobra dla jej syna. Ale teraz była bezbronna jak dziecko.
— Chodź do kuchni, zrobię ci herbaty — powiedziałam cicho.
Usiadłyśmy przy stole. Halina wyciągnęła z torebki zmiętą chusteczkę i zaczęła opowiadać. Z każdym słowem czułam, jak narasta we mnie niepokój.
— Twój teść… on… on miał romans — powiedziała w końcu. — Z jakąś młodą kobietą. Myślałam, że to tylko przelotne… Ale ona go okradła! Wszystko zabrała! Oszczędności życia, biżuterię po mojej mamie… Nawet samochód!
Patrzyłam na nią w osłupieniu. Halina zawsze była dumna ze swojego męża — poważanego lekarza z Warszawy. Ich życie wydawało się poukładane, dostatnie, wręcz nudne w swojej przewidywalności. A teraz wszystko się rozpadło.
— I co teraz? — zapytałam ostrożnie.
— Nie wiem… Nie mam gdzie iść… Nie chcę wracać do tego pustego mieszkania… — łkała dalej.
Wtedy usłyszałam klucz w zamku. Mark wrócił do domu. Gdy zobaczył matkę w takim stanie, natychmiast podszedł do niej i objął ją ramieniem.
— Mamo, co się stało?
Halina powtórzyła swoją historię. Mark pobladł. Widziałam w jego oczach gniew i bezradność.
— Musimy coś zrobić — powiedział stanowczo. — Pojadę do taty i porozmawiam z nim.
— Nie! — krzyknęła Halina. — On już wyjechał! Podobno z nią! Zostawił mi tylko wiadomość na stole…
Przez następne dni nasz dom zamienił się w centrum kryzysowe. Halina została u nas, spała w pokoju gościnnym, a ja starałam się być dla niej wsparciem, choć sama czułam się zagubiona. Mark dzwonił po prawnikach i próbował dowiedzieć się czegoś o tej kobiecie.
W międzyczasie zaczęły wychodzić na jaw kolejne sekrety. Okazało się, że teść od lat prowadził podwójne życie: miał drugie mieszkanie na Pradze, gdzie spotykał się z kochanką. Wszystko finansował z oszczędności Haliny i pieniędzy z rodzinnej firmy.
Pewnego wieczoru usiadłam z Markiem przy kuchennym stole.
— Wiesz, że mama nigdy mnie nie zaakceptowała? — zaczęłam cicho.
Mark spojrzał na mnie zmęczonym wzrokiem.
— Wiem… Ale teraz to nie ma znaczenia. Musimy jej pomóc.
— A kto nam pomoże? — zapytałam gorzko. — Przez lata budowaliśmy rodzinę na kłamstwie. Ty pracowałeś dniami i nocami, ja walczyłam o dzieci… A teraz wszystko się sypie.
Mark złapał mnie za rękę.
— Sabina, nie pozwolę, żeby to nas zniszczyło.
Ale już wtedy wiedziałam, że coś się zmieniło na zawsze.
Halina powoli dochodziła do siebie. Zaczęła szukać pracy — pierwszy raz od trzydziestu lat. Pomagałam jej pisać CV, uczyłam obsługi komputera. Były dni, kiedy płakałyśmy razem nad kawą, wspominając lepsze czasy.
Jednak w naszej rodzinie pojawiły się rysy. Dzieci zaczęły zadawać pytania: dlaczego babcia u nas mieszka? Dlaczego dziadek nie przychodzi na obiady?
Najgorsze przyszło kilka tygodni później. Pojawił się list od teścia: „Nie wrócę. Proszę nie szukać kontaktu.” Halina załamała się na nowo.
Pewnej nocy usłyszałam jej cichy płacz za ścianą. Weszłam do pokoju gościnnego i usiadłam obok niej na łóżku.
— Sabina… czy ty mi kiedyś wybaczysz? — zapytała nagle.
Zaskoczyło mnie to pytanie.
— Za co?
— Za to, że byłam dla ciebie taka okrutna przez te wszystkie lata… Myślałam, że chronię Marka przed rozczarowaniem… A to ja byłam ślepa…
Objęłam ją mocno.
— Mamo… wszyscy popełniamy błędy. Najważniejsze to umieć je naprawić.
Od tamtej pory nasze relacje zaczęły się zmieniać. Halina stała się częścią naszej codzienności — gotowała obiady dla dzieci, pomagała mi w domu. Z czasem zaczęłyśmy rozmawiać jak dwie kobiety po przejściach, a nie jak rywalki.
Ale rana po zdradzie pozostała. Mark długo nie mógł pogodzić się z tym, co zrobił jego ojciec. Ja sama zaczęłam zastanawiać się nad własnym małżeństwem: czy naprawdę znamy tych, których kochamy? Czy można odbudować zaufanie po takim trzęsieniu ziemi?
Czasem patrzę na Halinę i myślę: ile jeszcze rodzinnych sekretów kryje się za zamkniętymi drzwiami? Czy potrafimy wybaczać sobie nawzajem? A może są rzeczy, których nigdy nie da się naprawić?