Zuzanna, urodzona z kwiatów przez Barbarę, opuściła swoją małą polską wieś pod ciężarem osądów. Dwadzieścia lat później wraca, mając nadzieję na pojednanie i akceptację. Ale wieś, i jej wspomnienia, nie są tak łatwe do zatarcia. To jest historia złamanej nadziei, poszukiwania przynależności przez córkę, i miłości matki, która nie mogła jej ochronić przed surowością społecznych norm.